Γι' αυτό σκέφτηκα να γράψω μερικές εδώ, έτσι για να δω αν θα πάρω απάντηση.
Ας αρχίσω λοιπόν.
- Γιατί οι περισσότερες θέλουν να είναι σκύλες 24/7 ; ΟΚ , κι εγώ θα γίνω κακιά αν γίνει κάτι σοβαρό αλλά ας μην το παρακάνουμε...
- Από πότε αυτές οι σκύλες θέλουν χαδάκια σαν γατούλες και γλύφουν σαν αδέσποτα;
- Γιατί υπάρχουν όλα αυτά τα "θα" ;
- Γιατί σχεδόν πάντα όταν προσπαθούμε να βοηθήσουμε , το κάνουμε με τον λάθος τρόπο;
- Γιατί οι περισσότεροι χωνόμαστε παντού και δεν ασχολούμαστε με τις δουλειές και τα προβλήματα μας;
- Γιατί μετανιώνουμε τόσο συχνά για αυτά που κάναμε; Αφού είναι δικές μας επιλογές θα έπρεπε να τις στηρίζουμε κι αφού έχουν πέσει.
- Γιατί δε δείχνουμε τον πραγματικό μας εαυτό;
- Γιατί επιλέγουμε ένα συγκεκριμένο πρότυπο;
Αυτές για τώρα. Στις 2 πρώτες έχω πάρει καλές απαντήσεις από ένα άτομο, απλά θέλω κι άλλες απόψεις και απαντήσεις. Καλή σας νύχτα. :)
4 σχόλια:
Γιατί έτσι.
Σε κάλυψα; ;ρ
Ε, ναι! Όπως πάντα!
Αλλά στη δεύτερη δεν κολλάει η απάντηση σου :Ρ
Χμμμ... ωραία ανάρτηση και εύστοχες ερωτήσεις.
Στην πρώτη και στη δεύτερη θα σου απαντήσω το εξής: Υπάρχουν γυναίκες που θέλουν να το παίζουν σκύλες ή σκληρές για να ασθανθούν ασφάλεια. Τα ναζάκια έρχονται πιο μετά που νιώθουν άνετα. Αλλά ακόμα και αν όντως θέλουν να είναι "κακά κορίτσια" θα πρέπει να σκεφτείς οτι δεν υπάρχει απόλυτα κακός ή απόλυτα καλός άνθρωπος και όλοι μέσα μας έχουμε ανάγκη για τρυφερότητα...
Το "θα" δείχνει τα σχέδια μας για το μέλλον. Με το να λές "θα" δείχνεις την επιθυμία σου να μεταβείς απο τη σφαίρα του παρόντος στο μέλλον. Να ζήσεις με λίγα λόγια. Τώρα αν εννοείς τα "θα" των πολιτικών, νομίζω ο λόγος είναι προφανής: Ψηφοθηρία.
Γιατί μερικές φορές δεν μας δείχνει ο άλλος τι πραγματικά χρεάζεται και εμείς αντί να περιμένουμε και να εξετάσουμε την κατάσταση, μεθυσμένοι απο την επιθυμία μας να βοηθήσουμε προχωράμε σε βιαστικές κινήσεις. Όταν τελειώσει όμως εκείνη η δύσκολη κατάσταση, αν η επιθυμία μας να βοηθήσουμε προκύπτει απο την αγάπη μας για τον διπλανό μας, εκείνος θα το καταλάβει και θα το εκτιμήσει.
Η ερώτησή σου ουσιαστικά δίνει και την απάντηση που ψάχνεις. Ασχολούμαστε με τον άλλο για να μην σκεφτόμαστε τις δικές μας έγνοιες και τα δικά μας προβήματα. Επίσης αποκτάμε ζωή όταν γινόμαστε κομμάτι της ζωής κάποιου άλλου... Είναι λογικό να επιρρεαζόμαστε απο τα προβλήματά του και να ανακατευόμαστε πολλές φορές. Το αν είναι καλό ή κακό... πραγματικά στο λέω δε το γνωρίζω...
Ίσως γιατί βρισκόμασταν υπο συναισθηματική φόρτιση. Εξάλλου δεν είναι κακό να μετανιώνεις αμα κάνεις μαλακία. Δείχνει οτι έχεις συνείδηση...
Πολλοί λόγοι. Βασικότερος το κόμπλεξ κατωτερότητας. Επίσης ο φόβος να μην πληγωθούμε...
Για τον ίδιο λόγο που όταν ήμαστε παιδάκια ταυτιζόμαστε μ έναν ήρωα παραμυθιού. Για να καλύψουμε προσωπικές ανασφάλειες και να έχουμε έναν στόχο. Ο λόγος διαφέρει για κάθε άνθρωπο...
Καλή συνέχεια. Φιλάκια.
Ευχαριστώ πολύ Estella. :) Καληνύχτα.
Δημοσίευση σχολίου