Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Η διαδρομή είναι : Στροφή - Πόρτα - Αγύριστος. Για πάμε να το δω! (ή μήπως όχι...; )

Πρώτα από όλα , ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ανδρέα/Δία/Ζαχαρία Σμιθ για τον τίτλο. :)

So... Στροφή, πόρτα, αγύριστος ... Μεταβολή και δρόμο, δηλαδή.

Geez, σήμερα σίγουρα δεν είναι η μέρα μου... Χρειάζομαι ΜΕΓΑΛΕΣ διακοπές ...

Δεν είναι πολύ παράξενο από τη μια να θες να χαστουκίσεις ένα άτομο αλλά από την άλλη να το θέλεις ; Σοβαρά ... Εννοώ, πώς γίνεται αυτό ; Από τη μια να το σιχαίνεσαι τόσο πολύ που να θες να το κάνεις να πονέσει έστω και για λίγο ( γνωρίζοντας πως όχι μόνο δεν είναι σωστό και πως θα το μετανιώσεις ) , αλλά από την άλλη να θες τόσο πολύ να είναι καλά .


Ακυροκατάσταση.


Και φυσικά , φτάνεις πάντα στο ίδιο συμπέρασμα.



Get the hell out of my mind. Get the hell out of my life.



Αλλά γιατί κολλάς και δεν μπορείς να το πεις; Μαζοχισμός. Να θέλεις να σε πονάει αυτό το άτομο ... Να περιμένεις να αλλάξει, ενώ γνωρίζεις πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ...
Και στην πραγματικότητα δε θέλεις με τίποτα να διώξεις αυτό το άτομο ... Θέλεις να μείνει εκεί περισσότερο από όλους. Ενώ ξέρεις πως το αληθινό χαμόγελο θα εξαφανίζεται πολύ πιο συχνά από το πρόσωπό σου και πως πραγματικά θα κάνει πολύ καιρό να επιστρέψει . Και πως θα επιστρέφει μόνο όταν αυτό το άτομο είναι καλά. Και θα πονάς όταν θα πονάει , θα ζηλεύεις για χαζομάρες , θα θυμώνεις όταν δεν καταλαβαίνει ... Αλλά και πάλι σ' αρέσει ...
Μα τι στο καλό σου αρέσει...; Ειλικρινά...

Κι εύχεσαι να ήταν για μια φορά μαζί σου. Απλά να κοιτάζεις αυτό το άτομο. Να ξέρεις πως είναι δίπλα σου κι ας μην το αγγίζεις . Να σκέφτεσαι πόσο όμορφο είναι ... Τα μαλλιά του, τα μάτια του, τα χείλη του , το χαμόγελό του ... Να μην μπορείς να κουνηθείς ούτε λίγο γιατί φοβάσαι μη χαλάσεις τη στιγμή ...




Και μόλις πας να πεις κάτι, όλα χάνονται. Πραγματικά εξαφανίζονται. Εκεί που όλα είναι τόσο όμορφα και τόσο υπέροχα ... κενό.
Perfect. Είσαι πίσω στην αρχή... Αλλά και πάλι θέλεις τα πράγματα να γίνουν όπως πριν...


One night , yeah , one more time...

Κι η ώρα περνά ... Ή μάλλον , οι μέρες περνούν. Οι βδομάδες το ίδιο. Και οι μήνες. Και ακόμα θέλεις αυτό το άτομο. Είναι η πρώτη κι η τελευταία σκέψη στο μυαλό σου. Ό,τι και να γίνει. Κι ας συμβαίνουν χίλια δυο πράγματα γύρω σου, εσύ εκεί. Όχι μόνο δεν ξεκολλάς, αλλά σιγά σιγά συμβιβάζεσαι ... Φυσικά και συμβιβάζεσαι ... Υπόσχεσαι στον εαυτό σου να συμβιβαστείς . Γιατί την προηγούμενη φορά που ήθελες κάτι παραπάνω, όλα καταστράφηκαν . Γιατί να το ρισκάρεις και πάλι; Με τίποτα. Συμβιβάσου. Μόνο που ο συμβιβασμός δεν είναι τόσο εύκολος ... Στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν αρκεί, αλλά τον σιχαίνεσαι κιόλας. Έτσι λοιπόν αθετείς την υπόσχεσή σου και θέλεις πάλι περισσότερα. Θέλεις περισσότερο από αυτό το άτομο. Τη φωνή του, το γέλιο του, την αγκαλιά του ...


Congrats. Μόλις κατέστρεψες πάλι τα πάντα. Walking Disaster.

Και ποιος φταίει; Για τις τέσσερις περίπου πρώτες μέρες εσύ δε φταις με τίποτα. Και γιατί να φταις; Επειδή το άλλο άτομο δεν μπορεί να είναι πάντα εκεί; Ή επειδή εσύ δεν ήξερες , ή μάλλον δεν ήθελες να παραδεχθείς, πως μπορεί να είναι εκεί; Αλλά για στάσου, πώς δεν το ήξερες; Εσύ που ήσουν; Τι έκανες; Δεν έβλεπες; Άρα μετά την τέταρτη μέρα φταις εσύ που άφησες τον εαυτό σου να ξεγελαστεί πάλι.

Thanks for the memories, even though they weren't so great....

Και ξαφνικά βλέπεις αυτό το άτομο να χαμογελάει. Να είναι κεφάτο... Τι στο καλό; Χάρηκε τόσο πολύ που με ξεφορτώθηκε; Κρίση πανικού. Και ζήλιας. Γιατί εσύ δεν κατάφερες ποτέ να κάνεις αυτό το άτομο να χαμογελάσει , να έχει κέφια , ή έστω να νιώσει λίγη χαρά ακόμα κι αν δεν το δείξει ... Αλλά περισσότερο χαίρεσαι που χαίρεται. Κι ας μην είναι μαζί σου. Άρα όλα είναι σχεδόν όμορφα. Όμορφα ... Αν εξαιρέσεις πως αυτό το άτομο δεν είναι εκεί . Δεν το νιώθεις κοντά σου ...

Και φυσικά δεν αντέχεις και του μιλάς . Ανόητο πλάσμα . Γιατί καταστρέφεις τα πάντα ; Μια χαρά δεν ήταν όλα έτσι ; Άσε τον άνθρωπο να χαρεί λίγο ... Nah, με τίποτα . Συνεχίζεις να μιλάς ...

Λες να γίνουν πάλι όλα όπως πριν; Who knows...? Δεν σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Κοιτάς να απολαύσεις το τώρα . Και φυσικά δεν ξεκολλάς με τίποτα .


________________________________________________

Για δες, το ξαναγύρισα σε τέτοιες αναρτήσεις... !
Όχι, όχι, μην τρομάζετε! Δεν σκοπεύω να το επαναλάβω! Σύντομα τουλάχιστον. :P Είμαι ακόμα ο γνωστός αλλοπρόσαλλος εαυτός μου που λατρεύει τον Zehel (εννοείται με τη μορφή του Frau και το δρεπάνι με το Zaiphon!) , την τρέλα μου για τα pocky και όοολες τις άλλες χαζομάρες που πετάω. Άρα χαλαρά!

Ok, ίσως και να μην είμαι τόσο καλά (φανταστείτε, σκέφτομαι να περάσω ΑΠΘ, χθες έφαγα κρέπες με σοκολάτα και μπισκότο και σήμερα είπα στην αδερφή μου πως την αγαπώ ο_Ο Επίσης δεν σκότωσα τον Λάζαρο για το παπούσι!) , αλλά ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. Θα μου περάσει.

Και πρέπει να σταματήσω να κάνω αναρτήσεις μια μέρα πριν φύγω ...

Ok, ίσως το κάνω για το υπόλοιπο καλοκαίρι, αλλά ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. Θα ρθει ο Σεπτέμβρης και θα ηρεμήσετε!

Geez... Όντως χρειάζομαι διακοπές.





Si tu veux me dire
Ce qu'on dit tout bas
J'ai les yeux
Fermés
Et des silences
Pour s'approcher

Si tu veux m'offrir
Un peu de tes bras
J'ai un coeur
Leger
Là sous ma peau
Tu l'as touché

refrain:
~Je vis deux fois/Une vie pour toi
Le temps qui reste à faire/Je vis deux fois~

Si tu veux dormir
Le dos sous mes doigts
J'ai un lit
Défait
Et comme hier
Une nuit entière
Pour mieux se reposer

(refrain)

Je vis deux fois
Une vie sans toi
Et celle où je te serre
Je vis deux fois

refrain2:
Je vis deux fois/une vie pour toi
Si jamais je me perd/promis, dis moi
J'ai une vie pour te plaire/une vie pour toi.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Wow! Αυτό λέγεται ξέσπασμα! Μήπως να αρχιζες τα χαστούκια ή μήπως πρέπεις να γυρισεις την πλάτη σου και να συνεχίσεις;;;

Λέω μήπως!

ΥΓ. Εκανες αναρτηση για τα ποκυυυ;;;;
ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΕΙΔΑ!

Fleur είπε...

Αυτη ή φραση στο τιτλο απο που ειναι?:P Ειμαι σιγουρη οτι την εχω ξανακουσει;).

Λοιπον απ'οτι καταλαβα μπερδεμα:/.
Ωστοσο δεν εισαι η μονη που πολλες φορες νιωθει ετσι με τετοιο μπερδεμα.;)
Σε μερικα σημεια σε καταλαβαινω:/.

Εφαγες κρεπες με σοκολατα?Ο_Ο :P.

Τεσπα,οτι και αν ειναι υπομονη;)

ββ:*

Dream Girl είπε...

Merlin, μάλλον το πρώτο... Να μη ξεσπάσω λίγο; :Ρ
Nah, είμαι καλός άνθρωπος (σήμερα) κι έτσι θα κάτσω ήρεμη. :Ρ

ΥΓ. Μ' αρέσει που το είχα ποστάρει κιόλας ενώ ήσουν μέσα. :Ρ

Dream Girl είπε...

Fleur , είναι το PM που είχε ο Ανδρέας στο msn. :P Από που το πήρε, ρώτα τον! :Ρ

Μπέρδεμα δε λέει τίποτα.
Αλλά ok, προσπαθούμε να τη σώσουμε την κατάσταση. :Ρ

Ναι, το ξέρω πως δεν νιώθω μόνο εγώ έτσι, αλλά δεν με παρηγορεί...:Ρ *Sh...Irène.. Ένα σχόλιο πριν είπες πως θα 'σαι ήρεμη!* Sorry... Κεφάκια βραδιάτικα! (3:48 παρακαλώ! :Ρ )


Ναι ναι ναι!!!! Έφαγα κρέπες με σοκολάτα ΚΑΙ μπισκότο! Μιαμ! Χωρίς τη σοκολάτα θα ήταν καλύτερες, αλλά δε βαριέσαι...:Ρ Αυτό είχε. :Ρ


Α, από υπομονή έχω μπόλικη! Να 'σαι σίγουρη! :Ρ

Τα λέμε! ^__^

Art. είπε...

Εγώ θα σου πρότεινα να αποδεχτείς και αυτήν σου την πλευρά. Δεν ξέρεις αν όντως δεν θα ξαναέρθει στην επιφάνεια.

Όχι ότι ξέρω τίποτα για να μιλάω... :Ρ

Υ.Γ. Για κάποιον λόγο μου άρεσε πολύ το βίντεο με τον Κανάμε και την Γιούκι, παρ' όλο που μισώ την τελευταία. :| :Ρ

Art. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Dream Girl είπε...

Art, την έχω αποδεχτεί εδώ και καιρό, αλλά καλύτερα να παραμένει κρυμμένη. ;)


ΥΓ. Μου ΄χει κολλήσει το τραγούδι. <3 Πόσο τέλειο παίζει να 'ναι;
Βρες μου έναν μόνο άνθρωπο που να συμπαθεί τη Yuuki! :P

Creep είπε...

Εγώ την συμπαθώ. :Ρ
(Όσο για το κείμενο... δεν σε φοβάμαι. Θα επανέλθεις στον παλιό, καλό -huh?- σου εαυτό).

Dream Girl είπε...

Creep , ΠΩΣ? Πώς στο Zehel το κάνεις αυτό; Δε γίνεται! Η κοπέλα είναι η προσωποποίηση της χαζομάρας! Ο_Ο

Επανήλθα ήδη...! Γιουχουυυυ! Μόνο τα pocky μου λείπουν τώρα! xD

Creep είπε...

Το ότι είναι χαζή της βγήκε αλλιώς: Είναι και ευαίσθητο. :Ρ

Χμ... το περίμενα. Κρίμα, σε προτιμώ χωρίς τους τόνους κυνικής ασπίδας σου, αλλά, ο καθείς στην ζωή πορεύεται όπως... του κάτσει. :Ρ

Dream Girl είπε...

Είναι χαζή. Τέλος. :Ρ

Μπα, καλύτερα είναι έτσι.
Χμ... Δεν είναι ασπίδα. Είναι η διάθεσή μου την ώρα που ξυπνάω. :Ρ Ψυχανωμαλία αν το πάρεις από μια άποψη. ο_Ο

Αυτό το "όπως του κάτσει" δεν ξέρω γιατί αλλά μου φάνηκε κάπως... Geez...:|