Το ότι στις 2 και κάτι το βράδυ, μέσα σε μια βρώμικη και σχεδόν άδεια πόλη θα άκουγα τα πουλιά στα δέντρα να κελαηδούν δεν το είχα φανταστεί ποτέ μου... :)
Far over the Misty Mountains rise
Leave us standing upon the heights What was before, we see once more
Our kingdom a distant light
Fiery mountain beneath the moon The words unspoken, we’ll be there soon For home a song that echoes on
And all who find us will know the tune
Some folk we never forget
Some kind we never forgive
Haven’t seen the back of us yet
We’ll fight as long as we live
All eyes on the hidden door
To the Lonely Mountain borne
We’ll ride in the gathering storm
Until we get our long-forgotten gold
We lay under the Misty Mountains cold
In slumbers deep and dreams of gold We must awake, our lives to make
And in the darkness a torch we hold From long ago when lanterns burned
Till this day our hearts have yearned Her fate unknown the Arkenstone What was stolen must be returned We must awake and make the day
To find a song for heart and soul
Some folk we never forget
Some kind we never forgive Haven’t seen the end of it yet
We’ll fight as long as we live
All eyes on the hidden door
To the Lonely Mountain borne
We’ll ride in the gathering storm
Until we get our long-forgotten gold
Far away from Misty Mountains cold.
Μ' άρεσε ο Πρωταγόρας, αγάπησα την Πολιτεία, πασχίζω να μείνω ξύπνια στα Ηθικά!
Ακόμη τρέμω την Ιστορία Κατ.
Τα Λατινικά ήταν πιο ωραία στη β' λυκείου.
Το ΑΟΘ, όπως έχω ήδη πει πολλές φορές, είναι όοοο,τι καλύτερο αν έχετε αϋπνία!
Η Λογοτεχνία είναι μέτρια, ο μεν Παυλόπουλος πάνω από όλους, η δε Πολυδούρη θα αναστηθεί για να πεθάνει ξανά από τα χέρια μου.
Τα κείμενα στην Έκθεση είναι βαρετά. ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟ, ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΡΑΝΙΤΣΗ. Φυσικά και τους εκτιμώ, φυσικά και είναι εκπληκτικοί και οι δύο, αλλά να χαρείτε αγαπητοί καθηγητές, βάλτε λίγη ποικιλία.
Τα Μαθηματικά έχουν ορισμένες πραγματικά διεστραμμένες ασκήσεις.
Χρόνια πολλά, καλή χρονιά, ό,τι επιθυμείτε να σας έρθει. =)
Και μην πετάτε τα καπάκια απ' τα μπουκάλια! Υπάρχει ένας οργανισμός (του οποίου το όνομα αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει) που για κάθε ένα καπάκι από μπουκάλι που συλλέγει, αγοράζει ένα αναπηρικό καροτσάκι για εκείνους που δεν μπορούν να το αποκτήσουν! ^__^
Ελπίζω ο Άγιος Βασίλης να σας φέρει τα δώρα που θέλετε. Εγώ ζήτησα ένα Samoyed ή ένα λευκό Chow Chow, αλλά χλωμό το βλέπω. Φακελάκι θα μου στείλει πάλι... :Ρ
Is anybody out there?
Is anybody listening?
Does anybody really know if its the end of the beginning?
The quiet rush of one breath
Is all we're waiting for
Sometimes the one we're taking
Changes every one before..
[Chorus]
It's everything you wanted, it's everything you don't
It's one door swinging open and one door swinging closed
Some prayers find an answer
Some prayers never know
We're holding on and letting go
Sometimes we're holding angels
And we never even know
Don't know if we'll make it,
But we know,
We just can't let it show
[Chorus]
It's everything you wanted, it's everything you don't
It's one door swinging open and one door swinging closed
Some prayers find an answer
Some prayers never know
We're holding on and letting go
Yeah, letting go
It's everything you wanted, it's everything you don't
It's one door swinging open and one door swinging closed
Some prayers find an answer
Some prayers never know
We're holding on and letting go
[Chorus]
It's everything you wanted, it's everything you don't
It's one door swinging open and one door swinging closed
Some prayers find an answer
Some prayers never know
We're holding on and letting go.
Με συνοπτικές διαδικασίες :
LIKE HELL I'LL GIVE UP! Θα γράψω, θα γράψω καλά, κι εσύ θα κοιτάς από τον πάτο, άθλιο ανθρωποειδές.
Αν νομίζεις πως είναι τόσο εύκολο να με κάνεις να τα παρατήσω κάνεις λάθος. Κάνω πολλά πράγματα (καλά, κακά, δε με απασχολεί ιδιαίτερα), αλλά ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ ΕΥΚΟΛΑ. Και δε θα τα παρατήσω τώρα. Δουλεύω πολλά χρόνια για αυτές τις εξετάσεις. Σταμάτα να με ενοχλείς, εσύ θα χάσεις. ^__^
OFF - TOPIC
1) Ανακάλυψα πως αγαπώ τους ορισμούς, μέχρι ένα σημείο.
2) Μπορώ να πω με σιγουριά πως συμπαθώ τον καθηγητή των αρχαίων.
3) Ο καθηγητής των μαθηματικών είναι... ΣΤΟΚΟΣ. >__>
4) Ο καθηγητής της κοινωνιολογίας μας έβαλε να πούμε για τον εαυτό μας... :
- Είμαι... χμ... εγωίστρια. Εκτοξεύω αρκετή χολή, είναι η αλήθεια. Δε με απασχολεί σε μεγάλο βαθμό η γνώμη των άλλων... Βαριέμαι εύκολα... Αυτά.
- Είσαι και τελειομανής, αυτό δεν το 'πες...!
- Επίσης, εγώ πιστεύω πως σε ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων, αφού μου 'χες πει "δεν τους μπορώ άλλο, όλο πιέζουν".
- Τότε με ενδιαφέρει η γνώμη ορισμένων κι όχι πάντα.
- Έκλεισε.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
5) Extra ψυχολογικό test την ώρα της έκθεσης!
Σκεφτείτε ποιο ζώο θα θέλατε να είστε...! Αν δεν μπορούσατε, ποια θα ήταν η δεύτερη επιλογή; Και ποια η τρίτη;; Γρήγορα όμως, μην το πολυσκέφτεστε!
Η αφεντιά μου : α) Τίγρης. β) Κοράκι. γ) Άλογο.
Το πρώτο είναι αυτό που δείχνετε (άρα εγώ δείχνω... γκρρρ φάση; ο_Ο' ), το δεύτερο αυτό που θα θέλατε να δείχνετε/ θα θέλατε να είστε (αν εξαιρέσεις τα φτερά, δε νομίζω να 'θελα να 'μαι αρπακτικό. Αλλά μου αρέσουν τα κοράκια) και το τρίτο είναι αυτό που πραγματικά είστε.
Σχόλιο καθηγήτριας :
-Αφού παιδί μου είσαι άλογο και το άλογο είναι φιλικό γιατί θέλεις να δείχνεις τίγρης και κοράκι; Μην καταπιέζεις το άλογο!
- Το άλογο να κάτσει στ' αυγά του και να μη βγάλει άχνα φέτος. Μετά βλέπουμε.
6 - τελευταίο είναι) Σ' ευχαριστώ. Ναι, εσένα. Ξέρω πως θα στο πει, σ' ευχαριστώ. ^__^
No, it's okay. You can nod, cause it's true. I am insane. Nod!
-Lisbeth Salander
Yep, I'm fucking insane. Και γιατί όχι;
Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί ένας άνθρωπος που κάθεται επί ΧΡΟΝΙΑ και περιμένει και ελπίζει και εύχεται να πάνε όλα καλά και στο τέλος μέσα σε μία μόνο στιγμή βλέπει τα όνειρά του να γκρεμίζονται; Πέρα από μεγάλο κορόιδο (για να το θέσω ευγενικά) , διότι περίμενε τόσα χρόνια, μόνο παράφρων μπορεί να είναι.
Και λογικό είναι να τρελαίνεται κάποιος με την όλη υπόθεση. Διότι περιμένει και περιμένει και περιμένει και καταστρέφεται και κάτι τρέχει στα γύφτικα. Γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται. Γιατί όπως συμφωνήσαμε με τον Β., τον Χ. και την Τ. η ζωή ήταν μια άδικη σκύλα. Πρόσφατα όμως πήρε προαγωγή σε πουτάνα.
Είναι κομματάκι τραγικό πάντως, μα και παράξενο... Η ανησυχία την προηγούμενη ημέρα, χωρίς φυσικά να γνωρίζει κανείς τίποτα... Αυτή η υπερένταση... Πάνω - κάτω μέσα στο σπίτι, χτυπώντας τη ντουλάπα και πετώντας μαξιλάρια... Η υστερία χωρίς να 'χει συμβεί τίποτα... Σε κάνει να αναρωτιέσαι... Και να χαίρεσαι που δεν υπάρχει κανείς στο σπίτι να δει αυτό το χάλι... Και μετά να νιώθεις την απόλυτη ευτυχία όταν σου λένε πως την επόμενη μέρα θα φύγεις, έστω και για λίγες ώρες, γιατί θα γλιτώσεις από την τρέλα, θα ξεφύγεις, θα πας στο μέρος που νιώθεις καλά...
Αλλά τι να σου κάνει. Επιστρέφεις. Και επιστρέφουν όλα μαζί σου.
Το άγχος πριν αρχίσει η χρονιά, η ανησυχία για το τι θα γίνει σε λίγες μέρες,η υπερένταση, η τρέλα, η παράνοια, η παραφροσύνη...
Όμορφα πράγματα, έτσι, για να τελειώσει καλά ο μήνας και να μπει ωραία ο επόμενος.
Το χειρότερο φυσικά είναι πως όλα αυτά συμβαίνουν ενώ εσύ υποτίθεται πως γιορτάζεις και χαίρεσαι. Ενώ στην πραγματικότητα θέλεις να πεις σε όλους να πάνε να πηδηχτούν, χωρίς να φταίνε φυσικά, απλά επειδή είχες προγραμματίσει μερικά ψιλοπραγματάκια - όση απ' τη ζωή σου μπορούσες να σκεφτείς από τώρα δηλαδή- και σου χάλασαν τα σχέδια.
Μωρέ δε γαμιέται, κάθε εμπόδιο για καλό.
It feels great to have my old, mental self back. Just fucking great.
Εντελώς ξέμπαρκο και άκυρο το τραγουδάκι, αλλά δεν πειράζει!
I follow my heart
I follow my heart
Espera - I need to talk to you
Me cema - girl you know it´s true
Candela - you´re the one for me
Your love made me a believer!
Quisiera - another night of love
Entera - I wanna have it all
Candela - so come and get your love
Ven toma mi gazolina
Pozwól mi dotknac choc rak
Zloze w nich prosbe by spotkal sie wzrok
Wbije w twe oczy namietnosc I chec
Dotre do serca czy chcesz?
Posluchaj dzis serca w nim milosc sie tli
Wyprosi okrutna samotnosc za drzwi
Niech obydwa zaplona nie zgasi ich nikt
Podazaj za sercem, od dzis, jestem w nim
Espera - I need to talk to you
Me cema - girl you know it´s true
Candela - you´re the one for me
Your love made me a believer!
Quisiera - another night of love
Entera - I wanna have it all
Candela - so come and get your love
Ven toma mi gazolina
Po prostu badz, przytul jak nikt
Az serca kiedys przestana nam bic
To co zostanie to milosc bo wiem
Ze smierc nie wie czym milosc jest
A w sercu jak w sercu, w nim milosc sie tli
Zaufaj mu zawsze, dla Ciebie chce bic
A plonie w nim milosc po kres naszych dni
Bo dzieki niej wiecznie, gdzie ja tam I Ty
I follow my heart and one day I'll confide
The way that I fell about you by my side
Let me be with you now I know it's allright
To follow my heart cause our love is the light PS. Να δείτε το trainspotting!
Είμαι σίγουρη πως φέτος είναι η χειρότερη χρονιά. Επίσης, είμαι σίγουρη πως νιώθω ευτυχισμένη που τελειώνει. Τα νεύρα μου δεν αντέχουν άλλο. Από τα μαθήματα και τα 12ωρα που λείπω από το σπίτι, έχουν γίνει χάλια.
Το αρνητικό της υπόθεσης δεν είναι πως έχω νεύρα ή πως διαβάζω ή πως λείπω. Αρνητικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και το ξέσπασμα πάνω στον υπόλοιπο κόσμο, με τρανό παράδειγμα τη προχθεσινή ημέρα.
Τ: Τι έχεις;
Ε: Τίποτα. Απλά αυτή τη στιγμή δε θα με χαλούσε καθόλου αν άνοιγε μια μαύρη τρύπα και πέφτατε όλοι όσο πιο μέσα στην κόλαση γίνεται.
Μ: *περιπαιχτικά* Θα ένιωθες μοναξιά μετά. :Ρ
Ε: *άψυχο ύφος*
I know that I'm going a bit too far, I know that I'm overdoing it, I know that I push myself too much, but I cannot help it.
Το θέμα είναι κυρίως πως δεν ξέρω που θέλω να περάσω. Και από αυτήν την ανασφάλεια πηγάζουν όλα.
Ξέρω πως έχω μυαλό, ξέρω πως έχω δυνατότητες, ξέρω πως αν θελήσω να πιάσω μια καλή σχολή την έχω στο τσεπάκι, ΤΟ Ξ-Ε-Ρ-Ω.
Αλλά δε θέλω να γίνω καθηγήτρια, δε θέλω να γίνω δικηγόρος, δε θέλω να γίνω υπάλληλος ενός βαρετού γραφείου και να μισήσω τη ζωή μου.
Θέλω να ταξιδέψω, θέλω να μάθω, θέλω να γνωρίσω κόσμο, ιδεολογίες, ανθρώπους.
Δε μπορώ να με φανταστώ κλεισμένη σε 4 τοίχους.
Πφ, δεν έχω ιδέα τι θα κάνω....
Donnez-moi une suite au Ritz, je n'en veux pas
Des bijoux de chez Chanel, je n'en veux pas
Donnez-moi une limousine, j'en ferais quoi ?
Offrez-moi du personnel, j'en ferais quoi ?
Un manoir à Neufchatel, ce n'est pas pour moi
Offrez-moi la Tour Eiffel, j'en ferais quoi ?
Je veux de l'amour, de la joie, de la bonne humeur
Ce n'est pas votre argent qui fera mon bonheur
Moi je veux crever la main sur le coeur
Allons ensemble, découvrir ma liberté
Oubliez donc tous vos clichés
Bienvenue dans ma réalité
J'en ai marre de vos bonnes manières, c'est trop pour moi
Moi je mange avec les mains et je suis comme ça
Je parle fort et je suis franche, excusez-moi
Finie l'hypocrisie, moi je me casse de là
J'en ai marre des langues de bois
Regardez-moi, de toute manière je vous en veux pas et je suis comme ça !
Je veux de l'amour, de la joie, de la bonne humeur
-Θα πάμε για φαΐ μετά;
-Έχω δουλειά αμέσως μετά. Συγγνώμη, κατάλαβες. Πάμε την Πέμπτη όμως, ναι;
-Έγινε, έγινε. Πάμε όμως να πάρουμε κάτι και μετά να πάει η κάθε μία στα δικά της.
Περπατάμε γρήγορα στο δρόμο, εγώ επειδή βιάζομαι, εκείνη χαμογελώντας δίπλα μου, ενώ πηγαίνει πιο γρήγορα από εμένα, θέλοντας να με κάνει να επιταχύνω ακόμη περισσότερο. Μιλάμε, όπως κάθε μέρα, φτάνουμε στο γνωστό μέρος και αγοράζουμε κάτι. Τρέχοντας σχεδόν φτάνουμε στη γνωστή διάβαση, αγκαλιάζουμε η μία την άλλη και πάμε προς αντίθετες κατευθύνσεις.
Προσπαθώ να φτάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Ή μάλλον, προσπαθώ να φτάσω σε εσένα όσο πιο γρήγορα μπορώ. Επειδή θέλω να δω αυτά τα μάτια και το συγκεκριμένο συγκρατημένο χαμόγελο. Αν και δε θα έπρεπε να επιθυμώ κάτι τέτοιο.
Και αναρωτιέμαι αν έφτασες, αν το ξέχασες, αν καθυστέρησες, αν άργησα εγώ και σε άφησα να περιμένεις, αν, αν, αν.
Σχεδόν τρέχω για να φτάσω πιο νωρίς από ότι είπαμε, για να σε δω περισσότερο. Έστω και λίγο περισσότερο. Και πριν φτάσω, σε βλέπω εκεί. Να κάθεσαι και να κοιτάζεις κάτι σημειώσεις. Και όσο πιο πολύ πλησιάζω προς το μέρος σου, τόσο πιο έντονο γίνεται το άρωμα. Το γνωστό, πλέον, άρωμα, που μπορώ να αναγνωρίσω παντού. Που έχω συνδυάσει με εσένα. Ένα άρωμα που με καθησυχάζει, ξυπνώντας παράλληλα όλες τις αισθήσεις μου. Ένα άρωμα που με κάνει να ρίχνω κάθε άμυνα που υπάρχει γύρω μου. Επειδή απλούστατα αυτό το άρωμα είναι... εσύ.
-Άργησα; ρωτάω ανήσυχη. Δεν ήθελα να αργήσω ούτε δευτερόλεπτο. Δεν ήθελα να χάσω ούτε δευτερόλεπτο.
-Καθόλου, νωρίς ήρθες. Θέλεις να πάρεις μια ανάσα; Ηρεμία. Μα πόσο γνώριμο αυτό το μέρος... Και αυτό το άρωμα...
-Όχι, εντάξει είμαι. απαντάω. Γιατί τώρα είμαι εντάξει. Τώρα είμαι εδώ.
Και ξεκινάμε. Αρχίζεις να μιλάς, να εξηγείς και που και που να γελάς. Συγκρατημένα πάντα, δε μπορείς να παρασυρθείς από τίποτα. Δε στο επιτρέπεις. Αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα. Όχι τώρα.
Και ναι, πραγματικά φαίνεται λογικό και πραγματικά καταλαβαίνω, αλλά λυπάμαι, αδυνατώ να σε προσέξω όταν είσαι τόσο κοντά. Όταν αυτά τα μάτια κοιτάζουν μόνο εμένα. Όταν ξέρω ότι με κοιτάζουν, ακόμα και όταν κοιτάζω αλλού. Όταν αυτό το άρωμα βρίσκεται παντού.
Η ώρα πέρασε, ο χρόνος έληξε. Τώρα περιμένω. Μόνο αυτό μπορώ να κάνω. Δεν υπάρχει και άλλη επιλογή.
Ωστόσο το άρωμα παραμένει. Στα ρούχα μου, στα μαλλιά μου, στα πράγματά μου, σε οτιδήποτε ήταν έστω και για λίγο δίπλα σε εσένα.
Γιατί είναι αυτό το άρωμα.
It breaks my heart ‘cause I know you’re the one for me
