Αύριο έχουμε ενημέρωση στο φροντιστήριο. Πέθανα. Αυτό ήταν. =.=" Ενώ ΔΙΑΒΑΖΩ δεν αποδίδω εκεί. Και δε φταίνε οι καθηγητές, φταίει το ότι σκέφτομαι πως όλα αυτά είναι άχρηστα και δε μπορώ να γράψω τίποτα. Φταίει το άγχος μου για τις εξετάσεις, φταίει το ότι όσο και να διαβάσω αν δεν ακούσω κάτι 2+ φορές δε θα το μάθω, επειδή έτσι είμαι. Όσες φορές και να το διαβάσω, όσες φορές και να το δω, αν δεν το ακούσω δε θα το μάθω. Πώς στο καλό γίνεται σε προειδοποιημένο τεστ στο φροντιστήριο να γράφω 15 και σε απροειδοποίητο στο σχολείο 19; It's a catastrophic success. (Η σκηνή ήταν κάπως έτσι: Καθηγήτρια "Today we will be having a test." Εγώ :"I'm ready! I pulled an all-nighter!" Η διπλανή μου : "You studied all night?" Εγώ : "Oh... ...you're supposed to study?" {- MST3K}. Ομολογώ πως δεν ήταν και η καλύτερη εβδομάδα μου.) Δε στέκει... Γι' αυτό αύριο προβλέπω να γίνεται της εκδιδομένης επί χρήμασι γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα.. . =.= Ουφ... Δε θέλω να ξέρω τι θα πουν... Κυρίως στα μαθήματα κατεύθυνσης... Τέλος πάντων. =) Due to circumstances within my control, tomorrow will be cancelled! Ναι, καλά! Έτσι κι αλλιώς όμως δε βλέπω που είναι το κακό στο να τα πηγαίνω καλύτερα στο σχολείο από ότι στο φροντιστήριο... Γι' αυτό δεν υποτίθεται ότι βρίσκομαι εκεί 4 ώρες σχεδόν κάθε μέρα; Δεν καταλαβαίνω γιατί τους φαίνεται παράξενο. =.=
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Επίσης έχω να πω πως στο μάθημα της έκθεσης η καθηγήτρια μου είπε να γράψω 20 πράγματα που αγαπώ να κάνω και 20 που μισώ. Οφείλω να ομολογήσω πως δυσκολεύομαι να βρω πάνω από 8 πράγματα που αγαπώ να κάνω. Υποθέτω πως η καθηγήτρια που με λέει ξινή έχει κάποιο δίκιο, αλλά if I seem to give a damn, please tell me. I would hate to be giving the wrong impression.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
*Do you believe in love at first sight or do i have to walk by again?
Και μετά λένε εμένα clueless... Πραγματικά μέχρι και δεκάχρονο θα το είχε καταλάβει αυτό, εσύ σε τι ακριβώς δυσκολεύεσαι; Geez.. Και περνιέσαι για έξυπνος.
Have you ever been in love? Horrible isn't it? It makes you so vulnerable. It opens your chest and it opens your heart and it means that someone can get inside you and mess you up. You build up these defenses, you build this whole suit of armor, so that nothing can hurt you, then one stupid person, no different from any other stupid person, wanders into your stupid life. You give them a piece of you. They didn't ask for it. They do something dumb one day, like kiss you or smile at you, and then your life isn't your own any more. Love takes hostages. It gets inside you. It eats you out and leaves you crying in the darkness, working its way into your heart. It hurts. Not just in the imagination. not just in the mind. It's a soul hurt, a body hurt, a real gets inside you and rips you apart pain. I hate love. - Neil Gaiman
Το 99% των ατόμων ηλικίας 30+ που θα ρωτήσεις, θα σου πει "αχ, μακάρι να πήγαινα κι εγώ ακόμα σχολείο! Τι ωραία, χρόνια, ανέμελα... Ξεγνοιασιά... Δεν κάνετε τίποτα στο σχολείο και γκρινιάζετε κιόλας!"
Κάθε μέρα ξυπνάω στις 6 και μισή, έχω μάθημα μέχρι τις 2 και 5 στο σχολείο, πηγαίνω αμέσως φροντιστήριο, ενώ έχω μάθημα μία ώρα μετά, επειδή η απόσταση είναι τόσο μεγάλη που θέλω 45 λεπτά για να φτάσω σπίτι μου (αν και μόνο αν δεν έχει κίνηση και το λεωφορείο έρθει μέσα σε πέντε λεπτά), άρα δεν προλαβαίνω να πάω πίσω, έχω 4 ώρες φροντιστήριο, γυρνάω σπίτι μου στις 7+ και μετά πρέπει να διαβάσω για το σχολείο και για το φροντιστήριο για την επόμενη ημέρα,επειδή οι καθηγητές (και του σχολείου και του φροντιστηρίου περιμένουν να τα ξέρω όλα τέλεια!).
Καλέ μου ηλίθιε, που επειδή εσύ όταν ήσουν στο λύκειο καθόσουν και έπινες φραπέ ή ήσουν ερωτευμένος με το πάπλωμα, σε πληροφορώ πως η μέρα για εμένα δεν έχει αρκετές ώρες.
Καλέ μου ηλίθιε, που όταν μας άκουσες να λέμε στην κατάληψη πως θα χαλαρώσουμε λίγο, επειδή τουλάχιστον δε θα έχουμε τόσες ασκήσεις και μας ειρωνεύτηκες, σε πληροφορώ πως η κάθε μία από εμάς που άκουσες ξυπνάει πολύ πρωί, επιστρέφει σπίτι της το απόγευμα και κοιμάται μετά τις δύο, για να τελειώσει το διάβασμα.
Καλέ μου ηλίθιε, την επόμενη φορά, μα τω Θεώ, θα φύγεις από το παράθυρο/μπαλκόνι/δεν ξέρω και 'γω τι.
Δε δέχομαι να μου λέει κανείς πως δεν προσπαθώ αρκετά, πως κάθομαι και πως πρέπει να δώσω κάτι περισσότερο. Όχι, ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΟΜΑΙ. Δε μπορώ να δώσω περισσότερα, δεν έχω χρόνο. Και στο κάτω κάτω, δε δίνω δεκάρα για την άποψή σας, για το αν πιστεύετε ότι τα ξέρω ή όχι. Μου αρκεί που τα ξέρω για τον εαυτό μου.
Και κάπως έτσι περνάμε στο...
Part 2.
α)
"Ποιος νιώθει άχρηστος επειδή δε μίλησε σήμερα στο μάθημα;"
"Χωρίς καμία παρεξήγηση, πιστεύετε ότι θα νιώσω ποτέ άχρηστη επειδή δε θα έχω μιλήσει στο μάθημά σας;"
"Σαφώς! Μια μέρα που ήμουν με τον πατέρα μου στο τραπέζι και περιμέναμε να φάμε, με ρώτησε "Ήσουν καλή σήμερα στο σχολείο;" "Ναι, μπαμπά" "Είπες μάθημα;" "Όχι, μπαμπά" "Ε, τότε ήσουν άχρηστη""
*Είχα ήδη γυρίσει μπροστά μου κι έπαιζα με τα δάχτυλα της διπλανής μου*
ΜΠΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ, τι λες ρε πράγμα που θα νιώσω εγώ άχρηστη , επειδή δε σου είπα μάθημα; Νομίζεις πως τα μαθαίνω για να στα λέω και για να πάρω ένα βαθμό ; Ο-Χ-Ι. Αν ψάχνεις για τέτοιο άτομο να κοιτάξεις 2 θρανία πίσω και αριστερά. Ναι; Μπράαααβο.
β)
"Πρέπει να κάνεις ειδική δίαιτα για να ψηλώσεις"
"Ορίστε;"
"Ναι, ναι. Η αδερφή σου είναι τόσο ψηλή, μπορείς κι εσύ! Βασικά θα-"
"Όχι."
"Τι όχι;"
"Όχι. Δε θέλω να ψηλώσω. Δε θα ψηλώσω.Ποιος σας είπε πως θέλω να ψηλώσω;"
"Μα μπορείς να φτάσεις άνετα το 1.70! Δε σ' αρέσει;"
"Όχι. Προτιμώ το ύψος μου."
"Πόσο είσαι;"
"1.60 με το ζόρι, πιστεύω"
"Και δε θες να πάρεις 10 πόντους;"
"Όχι."
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Αν ήθελα να ψηλώσω, θα είχα ψηλώσει. Ξέρω τι πρέπει να φάω και τι ασκήσεις πρέπει να κάνω για να ψηλώσω. Αλλά για μάντεψε... Δε θέλω να πάρω ούτε 5 πόντους!
Ξέρεις γιατί; Επειδή μ' αρέσω έτσι. Νιώθω ήδη άχαρη, φαντάσου να ψηλώσω λίγο ακόμα. Θα καταστρέψω τον πλανήτη κατά λάθος! Επίσης, πραγματικά, το ύψος μου ήταν ένα μεγάλο συν στις πολεμικές τέχνες. Δες το λογικά. Αγαπώ τις πολεμικές τέχνες, το ύψος μου ήταν καλό εκεί , άρα αγαπώ το ύψος μου. Ναι, κοίτα, το καταλαβαίνω, επειδή το νορμάλ για εσένα είναι 1.65+ και οι περισσότερες στην τάξη μου είναι έτσι, πρέπει να πάω κι εγώ εκεί πάνω. Αλλά δε θέλω. Άρα την επόμενη φορά που θα πιάσεις τη μητέρα μου και θα της πεις τι πρέπει να τρώω, θα σε πάω στο dojo και θα σου αλλάξω τα φώτα.
γ)
Εσύ, πίσω αριστερά, που όποτε λέω μάθημα με κοιτάς λες και πάω να σου φάω το γκόμενο, ναι, εσύ, το αυτό! Με βλέπεις, δε μιλάω, αλλά μην το παρατραβάς. Εντάξει; Και την επόμενη φορά που θα αποφασίσεις να κοροϊδέψεις την άλλη την κοπέλα, επειδή ξέρεις πως δε θα σου πει τίποτα, θυμήσου πως εγώ δεν είμαι ο ποιο γλυκός άνθρωπος που υπάρχει και θα στη πω άγρια. Γι' αυτό πριν ξαναπροσπαθήσεις να κοροϊδέψεις επαναλαμβάνοντας μια φράση που δεν ξέρεις τι θα πει, σε γλώσσα που δε μιλάς, θυμήσου πως νευριάζω εύκολα. Χαίρομαι που το ξεκαθαρίσαμε.
7:30 - Σπίτι.
Μ: Πήραν τηλέφωνο από το φροντιστήριο.
Ε: Και;
- Αρχίζεις στις 7/9 τελικά.
- ...ο.ο
- Θα πάω αύριο από εκεί έτσι κι αλλιώς, για να δω και για το πρόγραμμα.
Πέμπτη 1/9. 2:00πμ - Σπίτι.
Μ: Το πρωί θα πάω να δω και άλλα φροντιστήρια.
Ε: Εντάξει.
Μ: Θα έρθεις μαζί μου;
Ε: Όχι.
Μ: Εντάξει.
9:00πμ - Σπίτι.
Μ: Ξύπνα, ξύπνα. Πρέπει να ετοιμαστείς, σου είχα πει πως θα πάμε για φροντιστήρια σήμερα!
Ε: Δε θέλω είπα. *βάζω το μαξιλάρι πάνω από το κεφάλι μου για να μην την ακούω*
Μ: Έλα, θα με αφήσεις μόνη μου; Για εσένα ψάχνω! *προσποιείται τη θλιμμένη*
Ε: Καλά, φύγε. Σηκώνομαι.
10:30πμ - Κέντρο της πόλης.
Μ: Λοιπόν, είχαν ελάχιστους μαθητές της θεωρητικής εκεί που έκανες θερινά. Δεν ενθουσιάστηκα.
Ε: ... *Φακ, φακ, φακ, φααακ, όχι, ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΞΕΓΡΑΨΕΙΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ, θέλω τη φιλόλογο, την καθηγήτρια της φυσικής και τον καθηγητή των μαθηματικών!!*
Μ: Πάμε να δούμε άλλα;
Ε: Ναι.
Φροντιστήριο #1
Διευθυντής: Εμείς εδώ είμαστε από τα λίγα - ίσως και το μόνο φροντιστήριο - που λειτουργεί με γκρουπ - τα λεγόμενα "γκρουπάδικα".
Ε:... *ενθουσιάστηκα τώρα-.-*
Δ: Μπλα μπλα μπλα μπλα (ώρες μαθημάτων, μαθήματα, τιμές, ημέρες κτλ κτλ)
Μ: Μάλιστα. Θα το συζητήσουμε και θα σας πούμε.
------
Μ : Πώς σου φάνηκε;
Ε : Χαζοχαρούμενος.
Μ : Επόμενο.
Φροντιστήριο #2
Μπαίνουμε μέσα και βλέπουμε ένα 4χρονο με ένα κινητό στο χέρι να παίζει αραχτό στον καναπέ.
Μ: Να σε ρωτήσω κάτι; Είναι κανείς εδώ;
Λ (το όνομα του παιδιού) : Είναι στην κουζίνα.
Μ: Πάμε να φύγουμε; Αν είναι ερχόμαστε μετά.
Ε: Όχι. Ήρθαμε και θα περιμένουμε *απώτερος σκοπός : να μάθει ποιος μ@λ@κ@ς αφήνει έτσι το παιδί του*
------
Διευθυντής : Εδώ λειτουργούμε με γκρουπ. Είμαστε "γκρουπάδικο" (τι στον Ζέχελ με αυτή τη λέξη...). Από ποιο σχολείο είσαι;
Ε: *όνομα σχολείου*
Δ: Α, υπέροχα! Έχω και άλλα παιδιά από εκεί. Καλό σχολείο! Τον κύριο τάδε τον είχες;
Ε: Όχι, έκανε μάθημα στη Β' λυκείου. *Ευτυχώς. Ο τύπος είναι ένα φαλλοκρατικό γουρούνι. Σεξιστής μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο*
Δ: Εξαιρετικός άνθρωπος. Είχα τα παιδιά του για μαθητές! Καλά παιδιά και τα δύο. Μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα (πρόγραμμα, βλακείες, βλακείες βλακείες, χτυπάει το κινητό του, μιλάει αραχτός, βλακείες, βλακείες, βλακείες) Στο ξεκαθαρίζω από τώρα. Το 80% της υπόθεσης είναι δική σου ευθύνη. Και το 80% του αποτελέσματος επίσης.
Ε: Μάλιστα.
Δ: Πάντως αν αποφασίσεις να γραφτείς εδώ δε θα το μετανιώσεις. Είμαστε ωραία παρέα.
Ε: ...*μαλάκα*
Μ: Εντάξει λοιπόν. Θα σας ενημερώσουμε αν είναι. Γεια σας.
------
Μ: Σαν να πήγαινε να κάνει αρπαχτές ήταν.
Ε: Μαλάκας ήταν. Δεν το αφήνουν έτσι το παιδάκι μόνο του. Άμα είχε γίνει τίποτα δε θα 'χε πάρει πρέφα αυτός.
Μ: Φροντιστήριο ψάχνουμε, όχι πόσο καλά έχεις μάθει να προσέχεις παιδιά.
Ε: Επόμενο.
-----
Φροντιστήριο #3.
Διευθύντρια : Καλημέρα. Μην πεις ούτε τάξη, ούτε κατεύθυνση. Β' λυκείου, θεωρητική, κοιτάς για ψυχολογία ή νομική.
Ε: Ναι. *έμεινα*
Δ: Θα τα πάμε πολύ καλά εμείς οι δύο. Για να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή εδώ. Ο σκοπός μας είναι να πετύχεις στις Πανελλήνιες, με λογικά όμως ωράρια. (μπλα μπλα μπλα πρόγραμμα, δίδακτρα, ώρες, μέρες, σχόλια για βαθμολογία) Συμπέρασμα : Αν συνεχίσεις έτσι και με λίγη καθοδήγηση από εμάς τη νομική την πιάνεις άνετα και σου περισσεύουν και μόρια.
Ε: *Απλά σταματήστε να περιμένετε όλοι πράγματα από εμένα!* Μάλιστα.
Δ: Αυτό δεν πάει να πει πως επιβάλλεται να θέλεις νομική μέχρι τη Γ' λυκείου. Έχεις καιρό. Και στοιχηματίζω πως θα πάρεις Βιολογία για παραϊατρικά. Εύκολο να το καταλάβει κανείς. Φαίνεσαι.
Ε: *ταμπελίτσα έχω;* Φιλόλογος είστε;
Δ: Ναι. Θα κάνουμε μαζί αρχαία και λατινικά.
Ε: Σας φαίνεται.
Δ: Ταμπελίτσα έχω;
Μ: Ωραία.
Δ: Αν αποφασίσετε για εγγραφή επικοινωνήστε μαζί μας.
-----
Μ: Σ' άρεσε;
Ε: Ναι.
Μ: Εδώ;
Ε: Έχω άλλες επιλογές;
Μ: Άλλες δύο. Πάμε και βλέπουμε.
Φροντιστήριο #4.
Η γραμματέας έγραψε λάθος το όνομά μου φορές. Δε με λένε ούτε Ελίνα, ούτε Ελίζα, ούτε Ελεάννα, ούτε Ελένη. Άντε πια.
Η διευθύντρια είχε πολύ παράξενο στυλάκι -ψευτομάγκικο και έτσι- και δε μου έκανε καλή εντύπωση. Μιλήσαμε λίγο και μετά φύγαμε.
-----
Μ: *πάει να μιλήσει*
Ε: Κουβέντα. Ξέχνα το.
-----
Φροντιστήριο #5.
Διευθύντρια : (μπλαααααα μπλααααααααα μπλααααααααααααααααααααααααααααααααααααα - κασέτα είχε βάλει) Ενημερώστε μας για την εγγραφή.
Η εγγραφή έγινε τελικά σε αυτό το φροντιστήριο. Όλα καλά, τους συμπάθησα όλους εκεί μέσα.
Οι υπόλοιποι μου έκαναν κακή εντύπωση - κυρίως ο τύπος με το παιδάκι.
Άρα θα κάνω :
Αρχαία (5 ώρες), λατινικά (2), έκθεση (2), άλγεβρα (1 ή 2 - δε θυμάμαι), γεωμετρία (1), χημεία (1), φυσική (1). 4 μέρες τη βδομάδα.
Καλώς ήρθες Dream Girl στη Β' λυκείου. Όπου έτσι όπως το πάνε θα προσπαθήσουν να σε τρελάνουν πριν καταφέρεις να βγάλεις κιχ. Αμ δε. ;)
Don't pretend
You're becoming more and more comfortable
Sometimes I look at other ladies
Give them a slight glance
I'm through with it now
You're gonna be my girl
You know my heart
Or so I believed... Don't tell me to go, don't tell me to go
See me again, once more...
*lalalalala - a song calling for you
lalalalala - a song like this
lalalalala - a song calling for you
lalalalala - a song like this
lalalalala - though I call like this
lalalalala - I call you like this
Please don't leave; it's over now
Don't say those words again twice
Enough is enough, I understand everything now
So don't say those words again
Even if just once, I repeatedly try calling you
I try passing the words "I love you" to your heart
I'm frightened of the phrase "Let's end it, I'm tired of you"
The phrase "I hate you" I can't say a word
Don't tell me to go, don't tell me to go
Come back to me again
*lalalalala - a song calling for you
lalalalala - a song like this
lalalalala - a song calling for you
lalalalala - a song like this
lalalalala - though I call like this
lalalalala - I call you like this
Please don't leave; it's over now
Don't say those words again twice
Enough is enough, I understand everything now
So don't say those words again Acting harshly like nothing's going on
Composed and calm - are you leaving my side?
You gradually die away and become smaller
Rising up, I can't say a word or do a thing
*lalalalala - a song calling for you
lalalalala - a song like this
lalalalala - a song calling for you
lalalalala - a song like this
lalalalala - though I call like this
lalalalala - I call you like this
Please don't leave; it's over now
Don't say those words again twice
Enough is enough, I understand everything now
So don't say those words again
PS. Μ είναι η μητέρα μου. Ναι, ίδιες είμαστε - σχεδόν.
Ναι, ναι, cappuccino στο τέλος του Αυγούστου. Ο χειμώνας ήρθε νωρίς φέτος, υποθέτω...
Oh, well, το παραδέχομαι, μου φαίνεται παράξενο που ξαναγράφω εδώ και για να 'μαι ειλικρινής δε θα μου κάνει εντύπωση αν μόνο εγώ θυμάμαι αυτό το "μέρος". :Χ Τουλάχιστον όμως έχω κάτι δικό μου. :) Feels good to be back. :)
Now, then, you're here, because you have a thing for this human, this prince fellow. Not that I blame you. He is quite a catch, isn't he?
Well, angelfish, the solution to your problem is simple.
The only way to get what you want is to become a human yourself
- Can you do that? - My dear, sweet child. That's what I do.
It's what I live for. To help unfortunate merfolk, like yourself, poor souls with no one else to turn to
I admit that in the past I've been a nasty
They weren't kidding when they called me, well, a witch
But you'll find that nowadays I've mended all my ways
Repented, seen the light and made a switch
True?HECK NO. :)
Το Μυστικό διαδόθηκε...
Όταν ένα μυστικό διαδίδεται, παύει να είναι μυστικό...
Όταν ένα μυστικό παύει να είναι μυστικό, δεν μπορεί να ονομάζεται έτσι...
Όταν ένα μυστικό δεν ονομάζεται έτσι, χάνεται...
Έναυσμα για τη δημιουργία του Μυστικού δεν ήταν το βιβλίο The Secret... Δεν ήταν ούτε το site, ούτε τίποτα τέτοιο....
Έναυσμα για τη δημιουργία του Μυστικού ήταν ο Άγγελος που κάποιος κατέστρεψε και ο Δαίμονας που δημιούργησε...
Ο Άγγελος δε ζει πλέον....
Ο Δαίμονας εξαφανίστηκε...
Ο κάποιος δεν υπάρχει πια...
Όταν κάτι χάνει το λόγο ύπαρξής του, δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει...
Σας ευχαριστώ όλους που περάσατε έστω και για λίγο από το Μυστικό μου. Για όλα. ^__^
Εγώ και τα pocky μου σας ευχόμαστε, έστω και λίγο καθυστερημένα, να έχετε μια υπέροχη χρονιά. :)
Καληνύχτα...
La Prospettiva di Me
Ho cambiato i miei numeri
Taslocato di amici e abitudini
Per scordare una vita che
Ho intravisto con te
Come luce tra gli alberi
Come fiore in un giorno che nevica
Altaleno gli ostacoli, ad istanti di serenità
Ora tu sei per me
polvere
ferma nei corridoi
Scatole
Di ricordi di noi
E anche se questo sai
Non è quello che vuoi
Non sei più che un dettaglio ormai
Perchè mi affascina l'autonomia
la prospettiva che ieri non era mia
Anche se a volte il bisogno c'è
non manca niente di te,
di te, di te, perchè
Oggi tu sei per me
polvere
ferma nei corridoi
pagine
di ricordi e di noi
Ora anch'io
Sento che
Sono più stabile
È l'avvio per rinascere
Si riparte da qui
Confusi ma liberi
Ti sto gridando cos'è
La prospettiva di me
di me di me
Anche se questo sai non riguarda più noi
Non sei più che un dettaglio ormai
Perchè mi affascina l'autonomia
la prospettiva di me
