Γράμμα στον Άγιο Βασίλη - Απολογισμός.

Απολογισμός έτους 2010.

Oh c'mon. ΑΘΛΙΑ χρονιά!

Ιανουάριος :
Ο μοναδικός μήνας που όλα ήταν ωραία.

Φεβρουάριος :
Ο μήνας του χρόνου με τις λιγότερες μέρες. Γιατί είναι πάντα τόσο άθλιος; Αν είναι δυνατόν! Μισώ το Φεβρουάριο! :@
Τέλος οι σπλατεριές.

Μάρτιος :
Μια φιλόλογος είχε εκνευριστεί τόσο πολύ που από την αρχή της σχολικής χρονιάς δεν με είχε δει να χαμογελάω ούτε 1'' που πήγε να μου δώσει 2ήμερη. Mattaku...

Απρίλιος :
Οι καλοί βαθμοί επιστρέφουν. Όχι που θα σας άφηνα να με ρίξετε περισσότερο. (Και δεν αναφέρομαι σε καθηγητές)
Απογοήτευση.-

Μάιος :
Τον έχω διαγράψει από το μυαλό μου. :Ρ Το μόνο που θυμάμαι είναι πως δεν έκανα φροντιστήριο.

Ιούνιος :
Αποτελέσματα εξετάσεων : Καταραμένη φυσική!
3+ ώρες αγγλικά κάθε μέρα

Ιούλιος& Αύγουστος :
Επιτέλους διακοπές!
Πρώτες επαφές των μωρών με διάφορα φαγητά. Από το πιάτο μου. -.- Ξουτ!
Άννα onee-sama!! (L)  Διακοπές με μια καλή φίλη , δηλαδή : κάθε μέρα Ιαπωνικό, κάψιμο με ανιμέ, πόκυ και γενικά οι καλύτερες διακοπές ever!

Σεπτέμβρης :
Νέο σχολείο. Oh boy... Νόμιζα πως θα 'ταν κάααπως καλύτερο, αλλά είναι εντάξει, υποθέτω. :Ρ
Ευχαριστώ που ξέχασες τα γενέθλιά μου. -.-
Από την άλλη βρήκα μια νέα φίλη που ήρθε για να μείνει. :)

Οκτώβρης :
Έγινε τίποτα και δεν το θυμάμαι; :S

Νοέμβρης :
Χμ... Είχα την πιο όμορφη μέρα όλης της χρονιάς. :):)

Δεκέμβρης :
Αρρώστησα, χάθηκαν όλες οι ελπίδες μου να ξαναπάω προπόνηση, κέρδισα μια ακόμα υποτροφία, έσπασα το χέρι μου, αρρώστησα.
Σε ευχαριστώ που υπάρχεις. :)


Άντε να φύγει το 2010... Άντε...


Γράμμα :

Αγαπητέ Μπίλι,

μετά από τόσα χρόνια επιτρέπεται να σε φωνάζω έτσι. Χαίρομαι που συμφωνείς.
Βρήκα τα παλιά γράμματά μου προς εσένα. Θα βοηθούσε αν τα κρατούσες. Δε θέλω να τα θυμάμαι.
Φέτος δε θα ζητήσω τίποτα. Δε θα μου το φέρεις έτσι κι αλλιώς αυτό που θέλω. Δε άρα θέλω τ-ί-π-ο-τ-α από εσένα. Ξουτ! Άντε στα μπεμπέκια. Ό,τι γουστάρω θα το αποκτήσω μόνη μου. Όποιον θέλω το ίδιο. Η μαγεία σου δε φτάνει πια εδώ πέρα. :/  Ντάξει, ποτέ δεν έφτασε, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.

Με αγάπη [;] ,
Dream Girl.
^__^



Κι αυτή ήταν η τελευταία ανάρτηση του χρόνου.

Να 'στε πολύχρωμοι κι εντοιχισμένοι και ό,τι λιποθυμείτε.  Ό,τι γουστάρετε να το πάθετε.
Dewa mata ne! ^__^

Randomness II

11:11...
- Όταν πετυχαίνεις διπλούς αριθμούς - ξέρεις, 11:11, 12:12, 24:24 και τα λοιπά- πάει να πει ότι κάποιος σε σκέφτεται.

Ναι, το είδαμε κι αυτό. :)

Το πρόγραμμα για σήμερα ήταν πραγματικά από τα καλύτερα της χρονιάς.
Η αδελφή μου στη γιαγιά μας, άρα είχα δικό μου όλο το δωμάτιο...
Όλη η οικογένεια στο σαλόνι, άρα στο σπίτι επικρατούσε ησυχία...
Τα μωρά ήταν στο σπίτι τους, άρα δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος...

Κι έτσι εγώ θα μπορούσα να απολαύσω μια ολόκληρη μέρα καίγοντας άφοβα τα ελάχιστα εγκεφαλικά κύτταρα που μου έχουν απομείνει, λέγοντας βλακείες με φίλους στο msn και διάφορα άλλα τέτοια, αφού ακόμα αναρρώνω και δε μου επιτρέπεται να βγω από το σπίτι.

Όταν εγώ κάνω σχέδια κάποιος (ή ό,τι υπάρχει τέλος πάντων) από πάνω με ακούει και γελάει... Παίζει να 'μαι το καλύτερο ανέκδοτο. Πραγματικά.

Καταστροφή.

Έβγαλα τη μέρα με splatterιά . Ποια; Εγώ. Με τι; Με splatterιά. Κανονική ταινία σας λέω! Σοβαρά μιλάω!
Έχω να δω splatter (σε κανονική ταινία) δεν ξέρω και 'γω πόσους μήνες... Προσπαθώ να περιορίσω τους εφιάλτες (άλλο ένα καλό ανέκδοτο). Αλλά έπρεπε να ξεχαστώ κι εγώ κάπως...

Συμβουλές της ημέρας λοιπόν :
* Μην ακυρώνετε για κανένα λόγο τα σχέδιά σας, όσο ασήμαντα κι αν είναι. Ποιος εγγυάται πως όντως .θα σας θυμηθούν; Κανένας. Άρα δεν ακυρώνουμε ποτέ σχέδια. Wakari masu ka?
 Τέλεια

* Οι splatterιές τα σπάνε. Μην τις κόψετε για κανένα λόγο.-
* Δε δίνουμε πολλές ευκαιρίες σε άτομα που αποδεδειγμένα κάνουν συνέχεια βλακείες.
* Πείτε χρόνια πολλά στις Δόμνες , αλλιώς θα σας κρατάνε μούτρα μέχρι την επόμενη γιορτή τους. Και δεν το θέλετε αυτό.

Αυτά για σήμερα. :)

Bury all your secrets in my skin.
Come away with innocence, and leave me with my sins.
The air around me still feels like a cage
And love is just a camouflage for what resembles rage again...

So if you love me, let me go.
And run away before I know.
My heart is just too dark to care.
I can't destroy what isn't there.

Deliver me into my Fate -
If I'm alone I cannot hate
I don't deserve to have you...
Ooh, my smile was taken long ago,
If I can change I hope I never know.

I still press your letters to my lips
And cherish them in parts of me that savor every kiss.
I couldn't face a life without your light,
But all of that was ripped apart, when you refused to fight.

So save your breath, I will not care.
I think I made it very clear.
You couldn't hate enough to love.
Is that supposed to be enough?

I only wish you weren't my friend.
Then I could hurt you in the end.
I never claimed to be a Saint...
Ooh, my own was banished long ago,
It took the Death of Hope to let you go

So break yourself against my stones
And spit your pity in my soul.
You never needed any help...
You sold me out to save yourself...

And I won't listen to your shame.
You ran away, you're all the same.
Angels lie to keep control...
Ooh, my love was punished long ago,
If you still care, don't ever let me know...
If you still care, don't ever let me know...

Θέμα Έκθεσης.

 

Hi! ^^

Χθες κατά τις 3 και κάτι το μεσημέρι ενώ έκανα έκθεση με την καθηγήτρια των αγγλικών μου πέσαμε πάνω σε ένα θέμα που πιστεύω πως αξίζει να συζητηθεί.

Σε γενικά πλαίσια έλεγε πως όλα τα σχολεία πρέπει να διδάσκονται την ίδια ακριβώς ύλη (καλά μέχρι εδώ) και να γράφουν τα ίδια ακριβώς διαγωνίσματα. Να μην είναι ούτε λέξη διαφορετική.
Επειδή όμως ήταν δείγμα έκθεσης , είχε μερικά υπέρ και μερικά κατά.

Τα υπέρ :
1) Οι μαθητές θα εξετάζονται στην ίδια ύλη, άρα θα έχουν όλοι το ίδιο επίπεδο.
2) Οι μαθητές θα βαθμολογούνται στα ίδια πλαίσια.
3) Κάθε στιγμή ένας μαθητής θα μπορεί αυτόματα να συγκρίνει τον εαυτό του με όποιον άλλο μαθητή της χώρας θέλει και να ξέρει πως είναι καλύτερος (αν όντως είναι).

Τα κατά :
1) Οι μαθητές δεν έχουν περιθώρια να αναπτύξουν τη σκέψη και τη δημιουργικότητά τους, εφ' όσον μένουν απλά στο πρόγραμμα του Υπουργείου.
2) Οι μαθητές θα παραμελήσουν άλλα μαθήματα και θα δώσουν βάση μόνο σε αυτά που χρειάζονται για τις εξετάσεις τους.
3) Το γενικό θέμα των τυποποιημένων εξετάσεων και του ανταγωνισμού με όλα τα παιδιά της χώρας θα έχει ως αποτέλεσμα αρκετό άγχος.

Και τώρα η προσωπική μου άποψη.


Σχετικά με τα υπέρ : 
1) Οι μαθητές ενός τμήμας εξετάζονται στην ίδια ύλη, αφού έχουν τον ίδιο καθηγητή, τα ίδια βιβλία, τις ίδιες σημειώσεις και τις ίδιες ασκήσεις. Όμως και πάλι δεν έχουν το ίδιο επίπεδο. Από τη στιγμή που αυτό δεν εφαρμόζεται σε μια μικρή ομάδα παιδιών πως θα εφαρμοστεί σε ολόκληρη τη χώρα;

2) Ας σοβαρευτούμε. Ορισμένοι καθηγητές έχουν ως αρχή τους να μη βάζουν πάνω από 17 , ενώ ο χειρότερος βαθμός που βάζουν κάποιοι άλλοι είναι το 18 (έχω εμπειρίες και από τους δύο τύπους καθηγητών). Δεν έχει σχέση μόνο το διαγώνισμα, αλλά ο καθηγητής που βαθμολογεί.

3) Ποιο θα είναι το νόημα αυτής τις σύγκρισης και του ανταγωνισμού; Δεν καταλαβαίνω καν γιατί είναι στα υπέρ. Δηλαδή δεν έχουμε τι να κάνουμε, ας βάλουμε τους μαθητές να κοιτάνε τι έγραψε ο ένας στο Ηράκλειο και τι ο άλλος στην Αλεξανδρούπολη. (Αναφέρω ως παράδειγμα αυτές τις πόλεις επειδή η απόσταση μεταξύ τους είναι αρκετά μεγάλη).

Σχετικά με τα κατά :
1) Αυτό είναι σωστό. Πάρτε για παράδειγμα το μάθημα των Κειμένων. Πέρυσι κάναμε μόνο ανάλυση του κειμένου (τι βαρετό...) και για εργασία είχαμε τις ασκήσεις του βιβλίου. Φέτος (αν και τα κείμενα της Α' Λυκείου δεν είναι και τα πιο εύθυμα) παίξαμε θέατρο μέσα στην τάξη, μετατρέψαμε το ποίημα σε ταινία και σε πεζό. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ προσωπικά το προτιμώ.
Επίσης, τα Θρησκευτικά πάντα τα μισούσα ως μάθημα. Ένιωθα πως η καθηγήτρια ώρες ώρες προσπαθούσε να μας κάνει πλύση εγκεφάλου την ώρα του μαθήματός της. Η καθηγήτρια που έχω τώρα εκτός απ' τ' ότι δεν είναι κολλημένη με τη θρησκεία όπως η προηγούμενη , μας λέει να φέρνουμε πληροφορίες για διάφορα θέματα, κάνει το μάθημα ποιο διασκεδαστικό μέσα από διάλογο και διάφορες πλάκες. Αυτό όμως δεν πάει να πει πως ξεχνάει το μάθημα. Με αυτόν τον τρόπο μας κάνει να συμμετέχουμε και να σκεφτόμαστε.

2) Εδώ δε χρειάζεται ανάλυση. Μόνο ένα απλό παράδειγμα. Ποιος έδεινε περισσότερη βάση στη Μουσική και τα Καλλιτεχνικά του Γυμνασίου, απ' ότι στα Μαθηματικά και τη Βιολογία που γράφουμε εξετάσεις; Το ίδιο θα γινόταν και αν ξέραμε πως θα γράψουμε πάνω σε συγκεκριμένα κεφάλαια από την αρχή της χρονιάς.

3) Χμ... Με το τελευταίο ούτε διαφωνώ, ούτε συμφωνώ. Κάπου στη μέση.
Υπάρχει μια ομάδα μαθητών που αγχώνεται με το παραμικρό. Μέχρι και με ένα απλό τεστ , λόγω του ανταγωνισμού μέσα στην τάξη. Αυτοί οι μαθητές θα πάθαιναν εγκεφαλικό από το άγχος τους αν ήξεραν πως ανταγωνίζονται όλους τους μαθητές της χώρας. Η άλλη ομάδα είναι εκείνοι που πάνε να γράψουν χωρίς άγχος (τους ζηλεύω λίγο. Μόνο στις εξετάσεις των Αγγλικών είμαι έτσι) και η τελευταία εκείνοι που πάνε να γράψουν επειδή απλά πρέπει να πάνε.

Τώρα περιμένω τη δική σας άποψη. ^^

 

Four years you think for sure
That’s all you’ve got to endure
All the total dicks
All the stuck up chicks
So superficial, so immature
Then when you graduate
You take a look around and you say HEY WAIT
This is the same as where I just came from
I thought it was over
Aw that’s just great

The whole damn world is just as obsessed
With who‘s the best dressed and who‘s having sex,
Who‘s got the money, who gets the honeys,
Who‘s kinda cute and who‘s just a mess
And you still don’t have the right look
And you don’t have the right friends
Nothing changes but the faces, the names, and the trends
High school never ends

Check out the popular kids
You’ll never guess what Jessica did
How did Mary Kate lose all that weight
And Katie had a baby so I guess Tom’s straight
And the only thing that matters
Is climbing up that social ladder
Still care about your hair and the car you drive
Doesn’t matter if you’re sixteen or thirty-five

Reese Witherspoon,
She’s the prom queen
Bill Gates,
Captain of the chess team
Jack Black, the clown
Brad Pitt, the quarterback
I’ve seen it all before
I want my money back

The whole damn world is just as obsessed
With who’s the best dressed and who’s having sex,
Who’s in the clubs and who’s on the drugs,
Who’s throwing up before they digest
And you still don’t have the right look
And you don’t have the right friends
And you’re still listen to the same shit you did back then
High school never ends

High school never ends

The whole damn world is just as obsessed
With who‘s the best dressed and who‘s having sex,
Who‘s got the money, who gets the honeys,
Who‘s kinda cute and who‘s just a mess
And I still don’t have the right look
And I still have the same three friends
And I’m pretty much the same as I was back then
High school never ends

High school never ends

High school never ends

Here we go again