C' est la vie

Διαβάζετε με δική σας ευθύνη ^__^


Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα των εξετάσεων. Κλασσικά, όπως σε όλα τα μαθήματα έπεσε outsider κείμενο.
Αλλά δε με ενδιαφέρει, αφού δεν έχω σκοπό να ξανανοίξω το βιβλίο για πολλούυυυυς μήνες! =)

Ω ναι, χαίρομαι που δε θα ξαναδώ σελίδες με σημειώσεις (τι άθλια που είναι τα γράμματά μου όταν βιάζομαι... πρέπει να τα σκανάρω και να τα ανεβάσω για να γελάσει κι ο κάθε πικραμένος!) , ποιήματα που δε μου λένε πραγματικά τίποτα κι άλλα τέτοια σχετικά. :D

Γενικά χαίρομαι που δε θα ξαναδώ σχολικά βιβλία για μήνες. :Ρ

Όπως και χαίρομαι που δε θα ξαναδώ κανέναν σχεδόν από το σχολείο. :Ρ


Σήμερα λοιπόν ο διευθυντής μας έγραψε πάλι με τις ατάκες του. Αλλά δυστυχώς δε μου έρχεται καμιά καλή τώρα. :| Μόνο το : τα γαλλάκια έχουν γράψει έτσι δεν είναι; Ή τα ιταλάκια έχουν γράψει; Τελικά ποιος γράφει σήμερα, τα ιταλάκια ή τα γαλλάκια; Τέλος πάντων, βρείτε τα εσείς, οι άλλοι μέσα για να γράψετε!

( Ιταλάκια = μαθητές που κάνουν δεύτερη ξένη γλώσσα ιταλικά & Γαλλάκια = μαθητές που κάνουν δεύτερη ξένη γλώσσα γαλλικά - ε ρε τι ακούγαμε όλη τη χρονιά εκεί μέσα... )

Κι αφού ξεμπερδέψαμε με τα γαλλάκια/ιταλάκια/αγγλάκια κλπ κλπ κλπ και γράψαμε, τ' ακούσαμε κι από πάνω, έτσι, για να χουμε να τον θυμόμαστε!

Φυσικά μαντέψτε ποιο τραγούδι ακουγόταν πάλι! Το συνηθισμένο που ακούγεται κάθε μέρα σε σχολείο/φροντιστήριο/ταξί/λεωφορεία/καφετέριες κλπ κλπ.
Θες δε θες το μαθαίνεις απ έξω. -.-

Τώρα να 'χεις τον διευθυντή να σου φωνάζει γιατί όλη τη χρονιά του 'χες κάνει το σχολείο ας μην το πω καλύτερα και να ακούς και τον Νίνο να λέει Αν Θεός γινόμουν για λίγο μπλα μπλα μπλα είναι κάπως, αλλά τι να κάνουμε;

C' est la vie :P

Άντε, καλό καλοκαίρι. ^__^