8 η ώρα. Όλα τα παιδιά στην αυλή του σχολείου. Παλιές και νέες παρέες. Αστεία, πειράγματα, μέχρι και "πεσίματα" από την πρώτη ημέρα. Έτσι, "για το καλό". Συζητήσεις και γέλια. Η χαρά του να βλέπεις το παρεάκι σου μετά από 3 σχεδόν μήνες. Από τη μια, τα διάσημα παιδία ή αλλιώς οι κλίκες και από την άλλη τα άτομα που λίγοι ξέρουν αλλά ακόμα λιγότεροι καταλαβαίνουν.
Με τα πολλά-πολλά χτυπάει και το κουδούνι. Αρχίζει χορωδία όλο το σχολείο μαζί :
-Ωχ, πάλι από την αρχή! Θα το σπάσω καμιά μέρα αυτό το πράγμα! Με κόβει πάντα πάνω στο καλύτερο...
Αγιασμός και οι συνηθισμένες ευχές από όλους για ένα νέο και δημιουργικό σχολικό έτος.
Τάξεις που έμειναν τόσο καιρό άδειες, νέα βιβλία και τετράδια που περιμένουν να χρησιμοποιηθούν. Καθηγητές που περιμένουν να διδάξουν και μαθητές που ανυπομονούν να σπάσουν πλάκα για ακόμα μια χρονιά. Κέφια και χαρές και αυτά είναι μόνο η αρχή.
Νέες φάτσες στο σχολείο, νέα άτομα για να σπάσεις πλάκα, νέα άτομα να προσέξεις. Όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας, τι να κάνουμε ;
Αλλά και οι "μεγάλοι" του σχολείου δεν πάνε πίσω. Δίνουν ρεσιτάλ για ακόμα μια χρονιά. Τα ίδια όπως πάντα.
Έτσι, ακόμα ένα ταξίδι ξεκινά. Οι στόχοι πολλοί και διαφορετικοί για τον καθένα, όμως το ταξίδι κάθε φορά ξεχωριστό. Με πολλά σκαμπανεβάσματα μεν, αλλά πάντα ξεχωριστό. Και πάντα λυπάσει όταν τελειώνει. Αλλά είσαι ήρεμος γιατί ξέρεις ότι πάντα, όλα αυτά θα ξαναρχίσουν, όπως τώρα. Όλα θα αρχίσουν από την αρχή... Και πάλι απ'την αρχή.
Άντε παίδες, καλή μας σχολική χρονιά και τα μυαλά μέσα στα κεφάλια από Παρασκευή. ;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου