Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Ζώδια κι αστρολογία #2 ( Μη φοβάστε! Δε θα έχει 3ο μέρος!)

Η ανάρτηση αυτή είναι ειδικά αφιερωμένη στο λιονταράκι με τη ψωνέ φωνή. ^__^


Μετά την , ας πούμε , επιτυχία της προηγούμενης ανάρτησης για τα ζώδια, υποσχέθηκα στο λιονταράκι να κάνω άλλη μια για τις σχέσεις των ζωδίων or something like that. :P

Μην περιμένετε να δείτε κάτι σοβαρό πάλι , την άποψή μου θα διαβάσετε.

And... let the show begin! =) ( post για να λέμε την αλήθεια, αλλά δεν πειράζει)

Κριοί

Τέρμα εργασιομανείς (πράγμα που πραγματικά μου τη δίνει, αλλά δε βαριέσαι) , ώρες ώρες περισσότερο σοβαροί από όσο μπορώ να αντέξω , αλλά μια ευχάριστη νότα στην καθημερινότητα , με χιούμορ , ιδέες και πάντα όρεξη για καμμενιές! (Υ) Μπορεί να μας τη σπάνε ώρες ώρες οι Κριοί , αλλά πραγματικά είναι επειδή εγώ είμαι παράξενος άνθρωπος.

Ταύροι

Εδώ δεν ξέρω τι ακριβώς πρέπει να γράψω για να πω την αλήθεια. Ο Ταύρο υποτίθεται πως είναι το καρμικό μου ταίρι και γι' αυτό έχουμε συνεννόηση μπουζούκι και μαλώνουμε συνέχεια, αλλά αφού μαλώνουμε τις 8 στις 10 συζητήσεις, στην 9η το αφήνουμε το θέμα για να μην πλακωθούμε και μόνο στην 10η καταλήγουμε σε συμπέρασμα πως στο Zehel γίνεται να είναι το καρμικό μου ταίρι ένα άτομο με το οποίο δεν μπορώ να μιλήσω; Είναι πεισματάρηδες, ώρες ώρες το χιούμορ τους μου τη δίνει απίστευτα πολύ και θέλω να τους φωνάξω , με εκνευρίζει που νομίζουν πως έχουν πάντα δίκιο , αλλά ok... έχουν και την αξιαγάπητη πλευρά τους...*_*


Δίδυμοι

Πόσο πολύ παίζει να τους λατρεύω; Τα πάμε πραγματικά τέλεια και είναι τα άτομα που σίγουρα θέλω για παρέα. Γελάνε, φωνάζουν, κάνουν βλακείες στο δρόμο! Μόνο μην τους πιάσει το δολοφονικό τους γιατί τότε την κάτσαμε. Σοβαρά. Δε θέλετε να δείτε εκνευρισμένο Δίδυμο. Αν δεν τους εκνευρίσετε όμως είναι τόσο γλυκούλιδες κι αξιολάτρευτοι που δεν μπορώ παρά να τους λατρεύω. <3

Καρκίνοι

Τι να σας πω... Εδώ δεν έχω και πολλά παραδείγματα ... Μόνο τα δίδυμα ξαδέλφια μου που δεν μετράνε γιατί δε μιλάνε καν ( μόνο κάτι αμπλαούμπλικα δικά τους λένε... Μωρά, τι να πει κανείς...) και τον θείο μου. Άρα καρκίνους δεν γνωρίζω. Η Dreamcatcher λέει πως είναι drama queens, αλλά διαφωνώ. Εγώ τους λατρεύω γιατί είναι ήρεμοι και γουτσουγουτσουλίνια.


Λέοντες

Μουαχαχαχαχαααα! Φτάσαμε στα λιονταράκια μας. Είναι τόσο μα τόσο ψώνια, τόσο ξερόλες, τόσο εκνευριστικά πολύ bitches, παίρνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ πάνω τους και δεν ξεκαβαλάνε το καλάμι με τίποτα. Και το πιο παράξενο... ΟΛΟΙ ΜΙΣΟΥΝ ΤΙΣ ΓΑΤΕΣ! Ο_Ο Αν είναι δυνατόν! Είναι σαν να έχουν υπογράψει ένα συμβόλαιο μεταξύ τους ή είναι σε κάποια "I hate cats, too" Αδελφότητα ή club! Επίσης τα ξεσπάσματά τους μου προκαλούν ημικρανίες. Και μην τολμήσει κανείς να πει όχι, έχω αδελφή λιοντάρι. Ναι, μαλώνουμε, αλλά ήρεμα (λέμε τώρα!) . Φωνάζουν, τσιρίζουν κι αν βρουν το σημείο που πονάς πάει, είσαι τελειωμένος. R.I.P. my friend. Πάντα θα βρουν κάτι αρνητικό σε όλα και είναι πάντα ανάλογα με τη διάθεσή τους. Εγωιστές, θέλουν να είναι πάντα αρχηγοί και είναι πολύ φιλόδοξοι. Αλλά ντάξει μωρέ, επειδή έχουν ένα Α IQ τους συμπαθώ. :Ρ

Παρθένοι

Αμφιλεγόμενο θέμα. Ή θα τους αγαπώ ή θα τους μισώ. Σαν τον Φρόιντ ένα πράγμα. Αλλά ακόμα κι αν συμφωνούμε σε κάτι θα καταλήξουμε να πλακωνόμαστε, έτσι επειδή το έχουμε συνηθίσει! Τέλειο; Τέλειο! Αν και αρκετά παράξενο, η μόνη κοπέλα που δεν έχω μαλώσει ποτέ (και γενικά ο μόνος άνθρωπος που δεν έχω μαλώσει ποτέ) είναι Παρθένος! Ενώ μια άλλη που στο σχολείο ήμασταν τάπα στην τάπα είναι κι αυτή Παρθένος. Τι να κάνουμε, συμβαίνουν αυτά. :P Έχουν περίεργα ξεσπάσματα κι αυτοί . Κλείνονται πολύ στον εαυτό τους κι αρνούνται να μιλήσουν με άλλους. Αλλά ok, στο τέλος φαίνεται τι έχουν κι ευτυχώς το ξεπερνάνε σύντομα!

Ζυγοί


Έχω κάνει ανάλυση για εμένα ήδη. Δε χρειάζεται να το ξαναπώ.
Όσο για τους άλλους ζυγούς, better stay away from me. Το εννοώ. Δεν αντέχω με τίποτα τα άτομα που είναι ίδια με εμένα. Πραγματικά με εκνευρίζουν.


Σκορπιοί

Λατρείες <3 Λένε ό,τι έχουν να πουν, τα χώνουν, κάνουν φασαρία και το διασκεδάζουν κιόλας. Ψαγμένα άτομα με άποψη. Μην βάλετε ποτέ ποτέ ποτέ δύο σκορπιούς μαζί.


Τοξότες

Άλλες αγάπες από εκεί. <3 Τα πιο παιχνιδιάρικα άτομα! Μπορεί αρχικά να φαίνονται απόμακροι αλλά μόλις γνωρίσουν κάποιον καλύτερα, τον συμπαθήσουν και τους συμπαθήσει κι ο άλλος, πάει! Αρχίζουν τα παιχνίδια τους και έτσι σε αναγκάζουν να τους συμπαθήσεις! Ο_Ο Σα δε ντρέπονται...:Ρ



Αιγόκεροι

Ούτε εδώ έχω να πω πολλά... Μόνο δύο ξέρω. Το αγγελάκι κι ένα άλλο άτομο. Καλά παιδάκια, αλλά αγύριστα κεφάλια... Πφ... Δεν τους αλλάζεις γνώμη καθόλου εύκολα. Ξέρουν πως να φέρονται (αντίθετα με τους λέοντες - που btw είναι και το καρμικό τους ταίρι!) , αλλά στέλνουν ωραία PMs για κράξιμο. :P Κράζουν... ευγενικά! :Ρ Σπάνια θα κάνουν παράπονα ή θα γκρινιάξουν για κάτι κι έχω την εντύπωση πως είναι τόσο εγωιστές αν κάτι τους κάνει να λυπηθούν , που δε θέλουν να το δείξουν με τίποτα.

Υδροχόοι



Όχι, όχι και ΟΧΙ! Αλαζονικά, εκνευριστικά άτομα! Ενοχλούν χωρίς να τους ενδιαφέρει , αλλά ίσως να το κάνουν και χωρίς να το καταλαβαίνουν . Δε με ενδιαφέρει ούτε κι εμένα όμως! Τους αντιπαθώ και τέλος!


Και τέλος...

* εκνευριστική μουσική που βάζουν στα τηλεπαιχνίδια για να αγχώσουν τον κόσμο *


Ιχθύες



Τσαάκιααααα!!!! Πολύ γούτσου γούτσου κι αυτοί! Αν και αθεράπευτα ρομαντικοί. C'mon, λίγη αναισθησία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Απίστευτο χιούμορ, ειλικρίνια και φαντασία. Το καλό με τους Ιχθύες είναι πως ανοίγονται σχετικά εύκολα και ό,τι και να έχουν μπορούν ακόμα να γελάσουν. Επίσης δε μπλέκονται σε καυγάδες. Ε, γίνεται να μην τους συμπαθήσεις; Αν και όπως και να 'ναι, όλο και κάτι αρνητικό θα 'χουν! Είναι πολύ συναισθηματικοί. Πολύ. Mais, c'est la vie που λένε και οι Γάλλοι.


Αλήθεια, ο Σαρκοζί τι ζώδιο είναι; ( Ζντόινγκκκ...)












Στίχους δε βάζω αυτή τη φορά. Είναι Ιαπωνικό το κομμάτι.

Επίσης, σοβαρά, δεν κρίνω τους ανθρώπους από το ζώδιό τους. Για πλάκα την έκανα την ανάρτηση. ^__^

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Castle In The Sky




Και πάλι, όπως πάντα, διαβάζετε με δική σας ευθύνη.


Σήμερα είναι από τις πολύ όμορφες μέρες . Για να μην πω καλύτερα πως όλη η βδομάδα είναι έτσι. Αλλά τι με νοιάζει εμένα; Από που ξεκίνησα πάλι; Μηδέν. Που κατέληξα; Πάλι μηδέν. (Μη σου πω πως έχω φτάσει μείον αλλά δε θέλω να το σκέφτομαι...)



Σήμερα... Και τι είναι το σήμερα; Ποιος μου λέει εμένα πως ΟΝΤΩΣ ζω; Πώς δεν είμαι σε κάνα εργαστήριο και απλά όλο αυτό είναι μια εικονική πραγματικότητα; ( Μεταξύ μας πάντα, αν είναι, μην τη δοκιμάσετε. It sucks. Really.) Ή από την άλλη, ποιος μου λέει πως δεν είναι κάποιος από τους εφιάλτες μου...; Μέχρι και μαύρους κύκλους έκανα σήμερα. ο_Ο Σιγά με τις ντομάτες... Είπα να γράψω καμιά μπούρδα να γελάσω λίγο...



Ναι, είμαι από τα άτομα που γελάνε με τον εαυτό τους. Που θυμώνουν, κλαίνε και μετά από λίγο καταλήγουν να γελάνε μπροστά από τον καθρέφτη με το θέαμα. Που γελάνε με την κάθε αστεία ή παράλλογη σκέψη τους. Που κάνουν λάθη, τα σκέφτονται και πάλι γελάνε με το λάθος τους!

Όχι, δεν είμαι της άποψης πως το γέλιο είναι ζωή. :Ρ Της ακριβώς αντίθετης είμαι. Δηλαδή πως το πολύ γέλιο μπορεί να σε στείλει... Πρέπει να το κοιτάξω αυτό. ο_Ο

Αφού λοιπόν κατέστρεψα τη μέρα μου και σήμερα ( oops... Pardon me I guess I forgot that I never ever make mistakes... ) , είπα 2-3 πράγματα από τα οποία ούτε καν εγώ δε βγάζω νόημα και προσπάθησα χωρίς επιτυχία να φτιάξω το Nippah μου , κατάλαβα πως όλα στραβώνουν τελευταία στιγμή. =]

Πάω στο Castle In The Sky (aka κρεβάτι αδελφής που λείπει - καλύτερα γιατί το δικό της έχει πιο ωραία θέα στο δωμάτιο - κουκέτα βλέπετε!). Το έσκασα από τη Dreamland (aka κρεβάτι μου)...

Καλό βράδυ.




There's a place in my mind
No one knows where it hides
And my fantasy is flying
It's a castle in the sky

It's a world of our past
Where the legend still lasts
And the king wears the crown
But the magic spell is law

Take your sword and your shield
There's a battle on the field
You're a knight and you're right
So with dragons now you'll fight

And my fancy is flying
It's a castle in the sky
Or there's nothing out there
These are castles in the air

Fairytales live in me
Fables coming from my memory
Fantasy is not a crime
Find your castle in the sky

You've got the key
Of the kingdom of the clouds
Open the door
Leaving back your doubts

You've got the power
To live another childhood
So ride the wind
That leads you to the moon 'cause...

Fairytales live in me
Fables coming from my memory
Fantasy is not a crime
Find your castle in the sky

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Η διαδρομή είναι : Στροφή - Πόρτα - Αγύριστος. Για πάμε να το δω! (ή μήπως όχι...; )

Πρώτα από όλα , ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ανδρέα/Δία/Ζαχαρία Σμιθ για τον τίτλο. :)

So... Στροφή, πόρτα, αγύριστος ... Μεταβολή και δρόμο, δηλαδή.

Geez, σήμερα σίγουρα δεν είναι η μέρα μου... Χρειάζομαι ΜΕΓΑΛΕΣ διακοπές ...

Δεν είναι πολύ παράξενο από τη μια να θες να χαστουκίσεις ένα άτομο αλλά από την άλλη να το θέλεις ; Σοβαρά ... Εννοώ, πώς γίνεται αυτό ; Από τη μια να το σιχαίνεσαι τόσο πολύ που να θες να το κάνεις να πονέσει έστω και για λίγο ( γνωρίζοντας πως όχι μόνο δεν είναι σωστό και πως θα το μετανιώσεις ) , αλλά από την άλλη να θες τόσο πολύ να είναι καλά .


Ακυροκατάσταση.


Και φυσικά , φτάνεις πάντα στο ίδιο συμπέρασμα.



Get the hell out of my mind. Get the hell out of my life.



Αλλά γιατί κολλάς και δεν μπορείς να το πεις; Μαζοχισμός. Να θέλεις να σε πονάει αυτό το άτομο ... Να περιμένεις να αλλάξει, ενώ γνωρίζεις πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ...
Και στην πραγματικότητα δε θέλεις με τίποτα να διώξεις αυτό το άτομο ... Θέλεις να μείνει εκεί περισσότερο από όλους. Ενώ ξέρεις πως το αληθινό χαμόγελο θα εξαφανίζεται πολύ πιο συχνά από το πρόσωπό σου και πως πραγματικά θα κάνει πολύ καιρό να επιστρέψει . Και πως θα επιστρέφει μόνο όταν αυτό το άτομο είναι καλά. Και θα πονάς όταν θα πονάει , θα ζηλεύεις για χαζομάρες , θα θυμώνεις όταν δεν καταλαβαίνει ... Αλλά και πάλι σ' αρέσει ...
Μα τι στο καλό σου αρέσει...; Ειλικρινά...

Κι εύχεσαι να ήταν για μια φορά μαζί σου. Απλά να κοιτάζεις αυτό το άτομο. Να ξέρεις πως είναι δίπλα σου κι ας μην το αγγίζεις . Να σκέφτεσαι πόσο όμορφο είναι ... Τα μαλλιά του, τα μάτια του, τα χείλη του , το χαμόγελό του ... Να μην μπορείς να κουνηθείς ούτε λίγο γιατί φοβάσαι μη χαλάσεις τη στιγμή ...




Και μόλις πας να πεις κάτι, όλα χάνονται. Πραγματικά εξαφανίζονται. Εκεί που όλα είναι τόσο όμορφα και τόσο υπέροχα ... κενό.
Perfect. Είσαι πίσω στην αρχή... Αλλά και πάλι θέλεις τα πράγματα να γίνουν όπως πριν...


One night , yeah , one more time...

Κι η ώρα περνά ... Ή μάλλον , οι μέρες περνούν. Οι βδομάδες το ίδιο. Και οι μήνες. Και ακόμα θέλεις αυτό το άτομο. Είναι η πρώτη κι η τελευταία σκέψη στο μυαλό σου. Ό,τι και να γίνει. Κι ας συμβαίνουν χίλια δυο πράγματα γύρω σου, εσύ εκεί. Όχι μόνο δεν ξεκολλάς, αλλά σιγά σιγά συμβιβάζεσαι ... Φυσικά και συμβιβάζεσαι ... Υπόσχεσαι στον εαυτό σου να συμβιβαστείς . Γιατί την προηγούμενη φορά που ήθελες κάτι παραπάνω, όλα καταστράφηκαν . Γιατί να το ρισκάρεις και πάλι; Με τίποτα. Συμβιβάσου. Μόνο που ο συμβιβασμός δεν είναι τόσο εύκολος ... Στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν αρκεί, αλλά τον σιχαίνεσαι κιόλας. Έτσι λοιπόν αθετείς την υπόσχεσή σου και θέλεις πάλι περισσότερα. Θέλεις περισσότερο από αυτό το άτομο. Τη φωνή του, το γέλιο του, την αγκαλιά του ...


Congrats. Μόλις κατέστρεψες πάλι τα πάντα. Walking Disaster.

Και ποιος φταίει; Για τις τέσσερις περίπου πρώτες μέρες εσύ δε φταις με τίποτα. Και γιατί να φταις; Επειδή το άλλο άτομο δεν μπορεί να είναι πάντα εκεί; Ή επειδή εσύ δεν ήξερες , ή μάλλον δεν ήθελες να παραδεχθείς, πως μπορεί να είναι εκεί; Αλλά για στάσου, πώς δεν το ήξερες; Εσύ που ήσουν; Τι έκανες; Δεν έβλεπες; Άρα μετά την τέταρτη μέρα φταις εσύ που άφησες τον εαυτό σου να ξεγελαστεί πάλι.

Thanks for the memories, even though they weren't so great....

Και ξαφνικά βλέπεις αυτό το άτομο να χαμογελάει. Να είναι κεφάτο... Τι στο καλό; Χάρηκε τόσο πολύ που με ξεφορτώθηκε; Κρίση πανικού. Και ζήλιας. Γιατί εσύ δεν κατάφερες ποτέ να κάνεις αυτό το άτομο να χαμογελάσει , να έχει κέφια , ή έστω να νιώσει λίγη χαρά ακόμα κι αν δεν το δείξει ... Αλλά περισσότερο χαίρεσαι που χαίρεται. Κι ας μην είναι μαζί σου. Άρα όλα είναι σχεδόν όμορφα. Όμορφα ... Αν εξαιρέσεις πως αυτό το άτομο δεν είναι εκεί . Δεν το νιώθεις κοντά σου ...

Και φυσικά δεν αντέχεις και του μιλάς . Ανόητο πλάσμα . Γιατί καταστρέφεις τα πάντα ; Μια χαρά δεν ήταν όλα έτσι ; Άσε τον άνθρωπο να χαρεί λίγο ... Nah, με τίποτα . Συνεχίζεις να μιλάς ...

Λες να γίνουν πάλι όλα όπως πριν; Who knows...? Δεν σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Κοιτάς να απολαύσεις το τώρα . Και φυσικά δεν ξεκολλάς με τίποτα .


________________________________________________

Για δες, το ξαναγύρισα σε τέτοιες αναρτήσεις... !
Όχι, όχι, μην τρομάζετε! Δεν σκοπεύω να το επαναλάβω! Σύντομα τουλάχιστον. :P Είμαι ακόμα ο γνωστός αλλοπρόσαλλος εαυτός μου που λατρεύει τον Zehel (εννοείται με τη μορφή του Frau και το δρεπάνι με το Zaiphon!) , την τρέλα μου για τα pocky και όοολες τις άλλες χαζομάρες που πετάω. Άρα χαλαρά!

Ok, ίσως και να μην είμαι τόσο καλά (φανταστείτε, σκέφτομαι να περάσω ΑΠΘ, χθες έφαγα κρέπες με σοκολάτα και μπισκότο και σήμερα είπα στην αδερφή μου πως την αγαπώ ο_Ο Επίσης δεν σκότωσα τον Λάζαρο για το παπούσι!) , αλλά ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. Θα μου περάσει.

Και πρέπει να σταματήσω να κάνω αναρτήσεις μια μέρα πριν φύγω ...

Ok, ίσως το κάνω για το υπόλοιπο καλοκαίρι, αλλά ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. Θα ρθει ο Σεπτέμβρης και θα ηρεμήσετε!

Geez... Όντως χρειάζομαι διακοπές.





Si tu veux me dire
Ce qu'on dit tout bas
J'ai les yeux
Fermés
Et des silences
Pour s'approcher

Si tu veux m'offrir
Un peu de tes bras
J'ai un coeur
Leger
Là sous ma peau
Tu l'as touché

refrain:
~Je vis deux fois/Une vie pour toi
Le temps qui reste à faire/Je vis deux fois~

Si tu veux dormir
Le dos sous mes doigts
J'ai un lit
Défait
Et comme hier
Une nuit entière
Pour mieux se reposer

(refrain)

Je vis deux fois
Une vie sans toi
Et celle où je te serre
Je vis deux fois

refrain2:
Je vis deux fois/une vie pour toi
Si jamais je me perd/promis, dis moi
J'ai une vie pour te plaire/une vie pour toi.

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Buying Pocky is serious business!

Pocky

Pocky
Pocky


Pocky λοιπόν!

Σήμερα είχαμε άλλο ένα meeting με τον pocky partner, για τι άλλο φυσικά; POCKY!

(Καλά, τόση διαφήμιση που έχω κάνει στα pocky κι εδώ και στο forum, θα πρεπε να με πληρώνουν από την Ιαπωνία, αλλά τέλος πάντων!)

Τα pocky λοιπόν, δεν είναι ένα οποιοδήποτε γλυκό! Είναι ΤΟ γλυκό!
Είναι pocky!

Ναι, ξέρω, σας έχω διαφωτήσει τόση ώρα...

Pocky was first sold in 1966,[1] and consists of a biscuit stick coated with chocolate. It was named after the Japanese onomatopoetic word for the sound Pocky makes when bitten, pokkin (ポッキン). The original was followed by "Almond Pocky" in 1971, with an almond coating, and "Strawberry Pocky" in 1977. Today, the product line includes such variations as milk, mousse, green tea, honey, banana and coconut flavored coatings, and themed products such as "Decorer Pocky," with colorful decorative stripes in the coating, and "Men's Pocky," a dark (bittersweet) chocolate and "mature" version


^wikipedia.

Ερώτηση : Αφού έχει τόοοσες γεύσεις, εμείς στην Ελλάδα γιατί τρώμε μόνο σοκολάτα και φράουλα;;;!!!
Άτιμη Ιαπωνέζα που τρως όλα τα άλλα εσύ...! >.<

Και που τα τρως, που τα βάζεις;! Αφού κι εσύ σαν μπισκότο από pocky είσαι! Ξυλάκι!-.-
<- Αυτά τα pocky φάγαμε με την Poisonous και τη Fleur , και σε καμιά δεν άρεσαν. :Ρ Αλλά όπως είπαμε και πιο πριν, δεν πειράζει , διότι μένουν περισσότερα για μένα! :D Και ναι, χαίρομαι γι' αυτό! :D
Αλλά σίγουρα θέλουν λίγη περισσότερη φράουλα πάνω ... Να μη φαίνεται το μπισκότο. :Ρ

Και ΠΑΡΑΕΙΝΑΙ μικρά! Στην Ιαπωνία το μπισκότο είναι διπλάσιο!
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά βάζουν και μέσα φράουλα/σοκολάτα/γουατέβερ! Ε αυτό είναι άδικο!





Εμείς μένουμε με τις μινιατούρες κι εκείνοι κάθονται και μασουλάνε pocky! Στα anime, σε dramas, μέχρι και στον δρόμο , ΠΑΝΤΟΥ pocky! Αν είναι δυνατόν! Pocky mania!!


Ok, εκτός από pocky δεν τρώω άλλο γλυκό.
Αλλά άμα βρω pocky, ΘΑ ΤΑ ΤΣΑΚΙΣΩ.

Ειδικά αν είναι αυτά της διπλανής εικόνας...

Και μετά μου λέτε πως δεν είναι καλή η Ιαπωνική κουζίνα ή έστω τα Ιαπωνικά γλυκά! Ναι ε;
Pocky έχετε φάει; ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ!!





Κοίτα εδώ!! Μέχρι και pocky με γεύση αμύγδαλο υπάρχει... :'((((((((((((((((((( ...
Λέτε αν της ζητήσω να μου φέρει; Ή να μου πετάξει το περιοδικό με τους Arashi στο κεφάλι; *unsure*
Duh! Αυτό είναι πολύ σκληρό . :(

Δε θέλω πολλά, μόνο ένα εργοστάσιο pocky δίπλα από το σπίτι μου!! Μόνο 1! Που να παράγει το μοναδικό γλυκό στο οποίο τρώω σοκολάτα! (ναι, σιχαίνομαι τη σοκολάτα αλλιώς).

Οι Ιάπωνες γιατί βρίσκουν pocky παντού; Είναι άδικο και διαμαρτύρομαι!
Θέλουμε κι εμείς pocky! Στην Αμερική βλέπεις όλους τους Κορεάτες/Ιάπωνες/Κινέζους/και γενικότετα Ασιάτες να τρώνε pocky!
Εδώ γιατί στο Zehel δεν έχουμε;

Δεν είναι τόσο δύσκολο απλά να φέρουν pocky!

Noodles φέρνουν, Takoyaki φέρνουν , μαγαζιά με Ασιατική κουζίνα υπάρχουν ! Και γενικά τόοοσα πράγματα υπάρχουν που είναι από την Ασία! Pocky γιατί δε φέρνει κανείς;
Και κάπου εδώ τελειώνει το παραλήρημά μου για σήμερα. Αύριο φεύγω για 3 μέρες, άρα πιστεύω θα προλάβετε να ηρεμήσετε! Lucky you! =D

Κι όπως πάντα , είχατε την επιλογή να μην διαβάσετε, αφού ξέρετε πως κλασσικά, θα γράψω χαζομάρες.

Καλό σας βράδυ!!

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

I'm one of those bad things that happen to good people...

Λέτε να αλλάξω και το όνομα από Dream Girl , σε Bad Thing...? Nah... Δε μ αρέσει ιδιαίτερα.
Bad Thing... Όπως το πάρει κανείς... Bad Thing για όσους ψάχνουν παιχνίδι. Ή άτομο για να κάνουν έρευνα για τις ανθρώπινες σχέσεις κλπ κλπ κλπ.

Να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα πριν πάω στο κανονικό κείμενο.

* Δεν μπορείς να παίξεις μαζί μου. Χώνεψέ το. Αν δεν μπορείς, να 'ναι καλά η σόδα.
* Δεν είμαι εύκολος άνθρωπος. Δε θα γίνω.
* Δεν μπορείς να με χειριστείς. Σχεδόν κανένας δεν μπορεί.
* Δεν αλλάζω.
* Δε γουστάρω να αλλάξω.
* Ναι, είμαι ειρωνική και πάντα θα είμαι. Δε σ' αρέσει; Ξέρεις τι να κάνεις.
* Μη μου λες βλακείες. Δεν είμαι 5χρονο για να πιστεύω όοο,τι μπαρούφα σου κατέβει.
* Άσε τις άθλιες δικαιολογίες. Δεν πιάνουν.
* Δε σε εμπιστεύομαι κι ούτε θα το κάνω.
* Γενικά δεν εμπιστεύομαι κανέναν 100%.
* Δε συγχωρώ. Τουλάχιστον δε συγχωρώ εύκολα. Ότι μιλάω χωρίς να γίνομαι κάπως δεν πάει να πει πως όλα είναι ok. Δεν είναι στη φύση μου να συγχωρώ τον κόσμο.
* Δεν ξεχνάω ΠΟΤΕ και ΤΙΠΟΤΑ.
*
Μην προσπαθείς να με εκνευρίσεις. Μόνο ένας άνθρωπος μπορεί να το καταφέρει. Οι υπόλοιποι που προσπαθούν είναι απλά υποσημείωση στο βιβλίο της ζωής μου.
* Μη βάλεις ποτέ αυτόν τον άνθρωπο να με εκνευρίσει γιατί θα σε πάρει ο Zehel. Μαζί με τον Ayanami.
* Δες anime. Δε βλάπτουν. Θα μάθεις και ξένη γλώσσα.
* Μισώ τα ψέμματα.

Αυτά για αρχή.

_________________________________________

So, I'm one of those bad things that happen to good people. ( Wow... Από πότε με εκφράζουν οι υπογραφές του Gaston? Και από πότε τον λέω Gaston? Αγαπάμε Gelleeeeeert. <3 style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 324px;" src="http://www3.allaroundphilly.com/blogs/trentonian/weird/uploaded_images/snake-bites-face-734459.jpg" alt="" border="0">Μην πλησιάζεις! Δαγκώνω! Χαχαχαχα

Που λες λοιπόν, αυτή η ανάρτηση είναι απλά για να υπάρχει. Ούτε ο τίτλος είναι κάτι συγκεκριμένο. Απλά μου άρεσε και τον έβαλα.

Πφ... Θέλω τόοοοοοοσο πολύ να ξαναπάω διακοπές. Πέρασα τέλεια με την Άννα και όλη την παρέα! Χαζές συζητήσεις στο κιόσκι , παιχνίδι στην τραμπάλα , πώρωση με το κινητό του Χρήστου , χαζομάρες στην παραλία το βράδυ... Πω ... πραγματικά πέρασα απίστευτα... Σε κάποια φάση είχαν πάει κάτι ΤΕΡΑΣΤΙΑ φύλλα από έναν φοίνικα ή όπως λέγεται αυτό και κυνηγούσαν ο ένας τον άλλον... Χαχαχαχα ... Η Χρύσα είχε δύο μικρά φύλλα και τα 'χε σαν μαχαίρια, ο Παναγιώτης, η Δόμνα κι ο Κώστας κάτι τεράστια φύλλα από φοίνικα απλά για να κάνουν χαζομάρες και ο Σταύρος ένα ξύλο σαν μπαζούκα ! Χαχαχαχαχα

Χρύσα : Εγώ με τα μαχαιράκια ρε παιδιά τι θα κάνω; :(
Σταύρος : Δεν ξέρω τι θα κάνεις εσύ, εγώ πάντως βολεύτηκα.
Δόμνα : ΑΜΑΝ! ΚΡΑΤΑΕΙ ΜΠΑΖΟΥΚΑ!

Χαχαχαχα

Μα να μην μπορώ να μιλήσω στο τηλέφωνο με την Ανθή γιατί είχαμε τον Παναγιώτη και τον Σταύρο να τρέχουν πέρα δώθε φωνάζοντας ... xD

Παιχνίδι στον παιχνιδότοπο στα goodys... Τα αγόρια να έχουν γίνει χάλια με σος... Κυνηγητό με τα ξυλάκια από το μαλλί τις γριάς..

Μετά είχαμε καμένες συζητήσεις με την Άννα περί anime! Zehel/ Frau, Teito, Kaname, Zero, Senri, Ikuto etc etc etc...<3 onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAUpA6xjUJNwY73D5IcWL_7mk0MeHy38O8CgjLcx6JVIsKAaPDpioctemWyBBU5pUP674kADtst7KS-jzKSYxNvnvAHS2ENOISGBdZ9LIlMYOextiaDU5cJxUObY7gGNnoOm85gbJBsHs/s1600/586700jij8y1dpi0.jpg">
(Αλλά ντάξει, την επόμενη βδομάδα θα βασανίσω την Ελμίνα που θα ρθει <3) onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGkKg91D61CRIaACa9aIxPLRco8v-xMF-J7N1vlk23L0EdPCYAAkHMmeSkSojw3HyWKju0s4_eJcjqEx86Jg7heN9D1QoBaAt6CefSYasE4OsbFvGRQgzcSuvsXkLCL3iCk7VmDGoyaDU/s1600/NaoGoto044.jpg">

(Nαι, ξέρω πως δεν είναι η Hikari, απλά δε μπορούσα να βγω εικόνα της που να μαγειρεύει)
Εκτός κι αν θέλετε απλά φαγητά. Απ' αυτά ξέρω. :Ρ Πολλά έχουν και τις οδηγίες πάνω (τις οποίες σχεδόν ποτέ δεν ακολουθώ, αλλά δε βαριέσαι; ) , άρα καλά θα τα πάμε! (Γενικά μην περιμένετε και πολλά από εμένα. Τις περισσότερες φορές είμαι το κλασσικό I don't care about anyone else but me... I don't care about anyone, or anything. Ναι, είμαι εγωίστρια, αλλά τουλάχιστον εγώ το παραδέχομαι.)

Τραβήξαμε και κάτι τέλειες φωτογραφίες τον ήλιο! <3 width="480" height="385">